bayram tatili bir çırpıda bitmişti. şaşırmıştım koca 9-10 gün nasıl da bir anda geçti diye. iş yerine döndüğümde herkes gibi benim de üzerimde hafif bir bunalım hali vardı. şimdi güzelim denizi, kumu bırakıp kim işe dönecekti. müdürüm halimizi bildiğinden her zamankinden daha sık gelip haydi bakalım işler bizi bekler türünden sözlerle bizi kendimize getirmeye uğraşıyordu ama nafile...
o gün iş yerindeki nurten'in sık sık bana baktığını farkettim. normalde öyle bakışmazdık. bu sefer bir farklı bakıyordu. bir ara çay almak için ortak mutfağa indiğimde yanıma geldi. tatilin nasıl geçti türünden bir soruyla muhabbet açıyordu. ben cevapladıkça değişik bir işve halini alıyordu yüzü. bir aralık bayram sonrası depresyonum var, sevişerek kafamızı dağıtmaya ne dersin dedi. ben şaşırmıştım ama kötü fikir değildi. depresyon varsa çözüm de var. tamam dedim.
