nasıl kılınacağı unutulduğundan genellikle şaşırma ihtimali en yüksek olan namaz.
nerden baksan 30 kez bayram namazı kılmışımdır ama her seferinde yine unuturum. bundan mütevellit hem kendi iyiliğim hem de siz sözlükçüler için iki tane yöntem geliştirdim:
1- bu sabah öğrendiğim iki sallıyaceğn bir bağlıyaceğn üç sallıyaceğn bidene yatacağn olayı. sağolsun hutbeyi veren amcam bunu öğretti. zaten herkes tarafından bilinirmiş ama ben yeni öğrendim o da işin öbür tarafı.
2- türk usulü bilen birini bulmak.
camiye girer girmez göze eli yüzü nurlu, gözlüklü, belki badem bıyıklı abiyi bulacaksın. tabi burda yaş konusu çok önemli. genellikle gençlik yaşlı olan hacıamıcalarımıza meyillenir ki bu çok yanlış bir mesele. yaşlı amcamızın hareket etmesi hayli uzun sürdüğü içün onun ne yapacağını anlamak biraz uzun sürer. yani işin özü; camide olabilecek en uygun kişiyi bulup yanına geçerek uyacaksın hağzır olan abimize,böylece bayram namazı kolaylıkla eda edilir.
bu bayram namazı geçti ama ilerki bayram namazlarında sözlükçülerin kesinlikle bunları blmesi gerek yoksa sözlükçü kardeşimiz şaşırabilir. sonra ulu sözlüğün adı çıkacak dinsiz gavullaa diye, hadi allah kabul etsin.
seyrek olmasından mütevellit kıymete binen namazdır.
az bulunan şeyler her daim daha kıymetlidir tarzından ekonomik bir görüşü dinle bağdaştırmak nahoşmuş gibi dursa da, harbiden bunun yansımasıdır bayram namazı. hiç bilmeyen bir adama sorsan ikindi namazı mı daha gerekli yoksa bayram namazı mı diye; muhtemelen alacağın cevap bayram namazı olur yılda iki kere olduğundan. halbuki bayram namazı vacip, beş vakit namazlar ise farz aslında.
ama tabi ki göz ardı edilmemesi gereken durum, bayram namazının sevap kazanmaktan öte bir kültür meselesi olduğu. bizim kültürümüzde artık ''bayram namazı kılmak günahtır'' diye fetva verilse, yine de gidilir bayram sabahı camiye. bayramlaşmak, her ne kadar şehir hayatında eski yerini kaybetmiş olsa da, kültürümüzün özüdür.
bu yüzdendir ki bayram namazı dini bir gereklilikten öte örf ve adettendir gibi bir durum çıkmakta ortaya. gidiniz efenim.
gitmediğim namazdır, yanlış yapıyorum biliyorum ama neden gitmiyorum bilmiyorum. babam da gitmiyor, büyük ihtimalle ondan almadığım bir alışkanlık olduğundan. sonradan kazanmak da zor oluyor gibi sanki. gitmek istiyorum ama, gideceğimdir sankim.
senelerdir hocanın namazın nasıl kılınacağını anlattığı* ve bitiminde herkesin olay mahalinde el sıkışıp birbirlerine sarıldığı bayramlaştığı güzel bir namazdır. *
bir bayram ritüeli. vacip bir namaz olmasına karşın camilerde yer bulmak çok zordur. ramazan boyunca tek bir oruç tutmamış, hayatında azami birkaç defa cuma namazı kılmış, 2 veya 3 tane sure bilen insanlar camilere akın eder. bayram namazı şart aga. diğer bütün günahlardan bir şekilde yırtarsın ama bayram namazı olmazsa olmaz.
bu bayram ve her bayram olduğu gibi cemaatin birbirine bakarak kıldığı namazdır. evet sen! hareketleri geç yapan, cool gibi davranmana gerek yok, sende benim gibi öndeki yaşlı amcadan bakıyorsun.
her kıldığımda kendimi meksika dalgası içinde ki taraftar gibi hissetmeme sebep olan namazdır.
bu tekbiri hep birlikte okuyunca kendimden geçiyorum. anlatılmaz yaşanır.
--spoiler--
allahu ekber, Allahu ekber,
La ilahe illallahu vallahu ekber,
Allahu ekber ve lillahil hamd.
--spoiler--
Ben hayatımda bu kadar kolpa bişey görmedim arkadaş. sene boyunca alnı secde yüzü görmemiş namaz kılmamış birsürü insan kendini çevresine karşı bir şekilde ispat etmek için istemeye istemeye bayram günü sabah erkenden kalkmış olmanın verdiğibi bir gerginlikle mecburen gitmekte. Bir çoğu bayram namazının nasıl kılındığından bi haber önündekinin hareketlerini taklit etmekten başka bir şey bilmeyen...
bayram namazlarına mutlaka gitmenin şart olduğu bu arap kültürü baskısında yıllarca yaşamış olmanın verdiği etkidir bu başka bir şey değil.
bazen de ritüeldir. baba, amca, kardeş, kuzen hep birlikte sabah kalkıp namaza gitmek, hemen ardından aile büyüklerinin mezarlarını ziyaret etmek, ziyaret dönüşü ailece, hep birlikte kahvaltı edebilmektir. eksikliği hissedilir, her ne kadar sabah erken kalkmak istemese de, namaza kaldırılmayan çocuk içinde bir burukluk hisseder.
