yanlış tespittir.
türkiye' de kutlanan noel değil, yılbaşıdır. yeni bir yıla girmek kutlanır. hazır herşey bombokken bari bunla bir geceliğine dağıtalım, mutlu olalım denir.
noeli ise türkiye içinde yaşayan hristiyan vatandaşlarımız kutlarlar. onların dini bayramıdır.
cahillere not: christmas yeni yıl değil, noel demektir. o insanlar da yeni yıla bizim gibi yeni yıl (new year) derler.
Aşırı dinci hristiyan kesimi de yeni yılı kutlamaz zaten.
unutmadan bu gece noel gecesi sanırım. hristiyan vatandaşlarımızın noel bayramı kutlu olsun.
yılbaşına daha 1 hafta olması da hayret verici değil mi, aynı tarihte değilmiş bunlar.
sikicem artık noelinizi diye feryat figan eden ülkedir aslında. ulan beyinsizler, noel mi kutluyoruz biz amk ? yılbaşını kutluyoruz yılbaşını. 2013'ü de böyle kutlamıştık, 2014'ü de böyle kutluyoruz. mazoşistiz biz evet. yeter lan ana, bunları duyan; sanki bir haftadır ortalıkta "we wish you a merry christmas" şarkısını söylüyoruz zannedecek.
kendisine körükörüne birşeylerin karşısında durarak kişilik kazandırmaya çalışmayan kendince mutlu olduğu zararsız şeyleri yapmakta beis görmeyen insanların yaşadığı ülkedir.
özenti olduğu için değil, arada bir de olsa küçük bahanelerle mutlu olmaya çalıştığı için kutlama yapan ülkedir.
çocuktum, annem yarı özel bir devlet kurumunda çalıştığı için eve hep geç gelirdi. o geldiğinde ben çoktan uyumuş, o işe gittiğinde ben hala uyuyor olurdum. annemi görebilmem için en uygun zaman hafta sonlarıydı, onda da çalışan bir anne(!) olmanın verdiği sorumlulukla çamaşır bulaşık temizlik işleriyle bütün gününü geçirir, yine bizimle ilgilenemezdi. çünkü batı özentisi türkiye'de çalışma koşulları gayet ağır, para kazanmak hayli zordu. ve 3 çocuk büyütmek bunların üstüne, sürekli içki içen, hakaret eden, canı istedikçe döven bir babayla. o özenti ülkede kadın hakları adına söylenen her şey yalandı çünkü. her neyse, ben annem eve geleceği zamanlarda hala ayakta kalabildiğim her an anneme parti yapardım. hafta sonları kendi başıma arka bahçede mangal yakmaya çalışırdım, sevdiği komşularının kapısına tek tek gidip, bütün organizasyonumu yapar, annemin hazırladığım "barbekü partisi(!) ile ne kadar mutlu oluşunu izlerdim. yılbaşları önemliydi. haftabaşları gibi. aybaşları gibi. her gün önemliydi. yeni güne hala başımız dik uyanabildiğimiz için. her günü kutlayabilirdim bu batı özentisi ülkede (!) bu kadar ağır şartlar altında halen umutla uyanabildiğimiz için.
büyüdüm, noel'i de kutlarım, paskalya'yı da, cadılar bayramı'nı da... kendimi iyi hissedebilmek için... yeni yılı kutlarım, yeni umutlarla yeni günlere uyanabilmek için...
not: özenti değilim. ve hep kendi takımımı tuttum.
hz. isa benim de peygamberim 26 aralık da doğduğu varsayılıyorsa o gün benim için de önemli..
ama hz.isa'nın dini diye bir şey kalmadığı ve bu yüzden allah kur'an hükümlerini gönderdiği için de isa peygamberimin doğum gününü elbette kur'an okuyarak geçirmem gerekir bence.
bozulmuş kabul ettiğim bir dinin ritüeli yerine orjinalinden esinlenerek kutlamak en iyisi.
noel değil yılbaşı kutlamasıdır ki noel olsa da farketmez.kimsenin kimseye karışma gibi bir lüksü yok.madem örnekler muhsin üzerinden gidiyor ben de devam edeyim.
öyle elalemin yaşantısında, canında gözün olursa böyle geberir gidersin.sen allahın verdiği canları alacaksın sonra inançlıyım diye geçineceksin.
(bkz: muhsin yazıcıoğlu)
ayrıca yılbaşı(yeni yıl kutlaması) insanların bir araya gelmesi için bir bahanedir.doğum günleri ve bayramlar gibi.
