gelişmiş ülkelerin yaptıkları araştırmalara inanmama durumudur, farkındayım çok şüpheci bir yaklaşımdır, nitekim kendini; osmanlı tarihi hakkında yazılan bazı saçmalıklarla belli eder. en iyisi, kendi tarihimizi kendimizin aydınlatmasıdır.
tarihi tek kaynaktan okuma gafletine düşüldüğü taktirde resmi tarih tamamen masaldan ibarettir. resmi tarihte 2.mehmet in tüm seferleri destansı nitelikte anlatılmasına rağmen, belgrad bozgunu na bir yada iki satır ayırılır. ancak diğer taraftan avrupalı tarihçilerin de tamamen objektif olduğunu zannetmeyelim. osmanlıda ki yahudi topluluğuna üst düzey sosyal haklar tanıyan süleyman avrupa tarihi tarafından yere göğe sığdırılamazken 4. murattan söz etme gereği bile duyulmaz. kısacası tarihi bir çok kaynaktan okuyup hangisinin objektif olduğuna karar vermek en doğrusudur. bir milleti birbirine ve milli duygularına bağlamanın en etkili yolu olan tarihteki kahramanları lanse etmek ve daha fazla kahraman yaratmaktır. tarih öğrenirken bunu mutlak göz önünde bulundurmak gerekir.
