"bugün bayram, erken kalkın çocuklar" şarkısı her aklıma geldiğinde (evet aklıma geldiğinde) ağladığım ve her seferinde de acaba depresyonda mıyım diye düşündüğüm büyük adam..
ama galiba o dönem trt'de yayınlanan klibiyle ilgili bişey bu. bayram-anne yin-yang'ını süper çizip, en sonunda da işaret parmağını gökyüzüne kaldırarak annenin yerini işaret edip melek--
sanatçılığı konusunda tereddütsüz dünya sanatçısı olduğunu iddia edebileceğimiz tek sanatçımız. hani bazıları sazan avı için bişeyler yazmış ama burda sazanlık yapmazsam başka yerde yapmanın mantığı yok; bu adam ülkemizde ünlenmiş biri değildir. ilk albümünü belçika'da çıkartmıştır ilk albümünün etkisi avrupayı kasup kavururken ülkesine gelmiş bir kişidir.
kişiliğinin de sevilmeyecek yanı yok ama sevmeyebilirsiniz fakat bu adamın sanatçılığı hakkında tek söz dahi edilemez.
o, kendisinden için sanatçı dendiğinde
-estafurullah... diyip öyle bi iddası olmadığını söylesede sanatçıdan çok filozoftur, bir düşünür. düşüncelerinide şarkılarla ortaya koymaktadır. her konuyu işlemiştir ve çok incedir şarkıları sözlerindeki anlam.. son yüzyılda yetişmiş en büyük değerlerdendir. ayrıca onun tarzında şarkı okuyabilende gelmemiştir henüz aynen her yaştan insanla onun kadar sağlıklı iletişm kurabilenin olmadığı gibi.. Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın..
türk müziğinin ve müzik sanatımızın kilometre taşı değil abidesi insandır. yeri asla dolmaz, dolamayacak ne yazık ki, bir barış manço daha gelmez. ölümsüz eserler bırakmıştır arkasında, zamansızca ayrılmıştır aramızdan.
nerede benim kol düğmelerim...
Bu şarkısı pek bilinmez hangi kafayla yazdıgınıda merak etmişimdir hep sanki ağır roman'ın bir şarkısıymış gibi.
Sözüm meclisten dışarı dostlar
Bugünlerde kendimi hıyar gibi hissediyorum
Hani dilim dilim doğrasalar beni
Marmara Ege Karadeniz ve hatta Akdeniz cacık olur diyorum
Derdim öylesine büyük ki dostlar
Kırka yarıp yine kırka bölseler
Ve kırk bostana gübre diye serpseler
Kırkbin tane ot biter de kırkbin derde deva olur diyorum
Ne oldu bana böyle durup dururken
Oğlan aldı başını gitti kız zaten lafımı dinlemezdi
Düğmem kopuk paçam sökük oramda buramda çengelli iğneler
Bir de çengelli iğne nazar bozar derler
Hanımın çorabı kaçık başında bigudiler
Karabaş bile, karabaş bile suratıma bakıp bakıp havlıyor
Öğünmek gibi olmasın ama dostlar
Kendimi hıyar gibi hissediyorum
Hani ince kıyım doğrasalar beni Akdeniz cacık olur diyorum
Ve hatta Atlas okyanusu ve hatta Hint okyanusu
Ve hatta hatta Büyük okyanus bile cacık olur diyorum
Böyle cacığa rakı mı dayanır
Çivi çiviyi söker derler soğuktan donanı buzla ovarlar
Ben zaten yanmışım dostlar peki beni fırına mı koysalar
Zeytin suyuna kuru ekmek böyle gelmiş böyle gidecek
ismini görünce bir şeyler yazma isteği uyandı içimde. yaptığı müziği anlatmaya gerek yok. 7'den 70'e herkes dinlerdi onu ve kimseye benzemezdi yaptığı iş. orjinaldi, özgündü. onun sanatçılığını, müziğini anlatmaya gerek yok. müsadenizle çocuklar şarkısının klibini izlerseniz zaten nasıl bir adam olduğunu anlarsınız.
başka bir şey yazacağım ben. hani bazı insanlar vardır. hiç tanışmamışsınızdır, konuşmamışsınızdır. ama yine de sanki mahalleden biri gibidir. o kadar yakın hissedersiniz kendinize. sanki her gün görüyorsunuzdur. nedenini bilemezsiniz. mesela gazeteden, dergilerden resimlerini, röportajlarını kestiğiniz; hayranı olduğunuz sanatçılar yaratamaz bu duyguyu. üstelik onlarla ilgili her şeyi bilirsiniz. hayatlarını ezberlersiniz ama uzaktırlar yine de size.
barış manço'nun hayatını bilmem. nerede doğduğunu, nerede yaşadığını bilmem. ama bildiğim ya da hissettiğim şu: o, bizim mahallenin abisiydi. sanki şarkıları bizim için yapardı. sanki gece oldu mu sahilde toplanacaktık ve barış abi gitar çalıp şarkılarını söyleyecekti. ne zaman onu görsem hep bunları düşünürüm hissederim ben. ve hep hissedeceğim.
2 klibi dönene sanatçı denen ülkemde yaşamış en büyük sanatçılardan biriydi o bence. iyi ki vardı. umarım huzur içindedir.
edit: yazım hataları vardı düzelttim. hala varsa, gözümden kaçmışsa affola.
çocukluğumuzun barış abisi. hatta kazık kadar olduk o hala bizim barış abimiz.
O'nun büyülü sesi ile büyüyüp, O'nun adam olacak çocukları olduk birer birer.
O'nun belgeselleri ile dünyayı gezdik ve O'nun ölümü ile acı neymiş öğrendik.
türkçe sözlü rock müziğe nefes katan mahşerin 4 atlısından bir tanesi. cem karaca ,erkin koray, fikret kızılok ile birlikte rock müziğimizin kare asını oluşturan abimizdir. moda'nın beyefendisi, doğukan ve batıkan'ın babasıdır.
Sonsuza kadar sıkılmadan dinleyebileceğimi düşündüğüm şarkıları üretmiş, nevi şahsına münhasır, çağdaş zaman halk ozanı. Sonsuza kadar dinleyebilirim, çünkü sonsuzluğa alıp götürmekte kişiyi şarkılarında.
"barış amca öldü mü?" evet öldüğünü duyduğumda söylediğim tek cümle buydu ardından ise göz yaşları. çok erken gittin be barış amca.sensiz büyüyen şu çocuklara o kadar çok üzülüyorum ki.
şarkılarında farklı konular işleyen en büyük sanatçı. günümüzde şarkıların hepsi aşk üzerine iken kendisi birçok değişik konuya değinmiştir şarkılarında. kul ahmeh'in ceketi de, hala kızı zehra'da, halil ibrahim sofrası'da şarkılarında yer bulmuştur.
Çok mu buhranlandınız? Çok mu sıkkın canınız? Bırakın damar şarkıları o zaman az biraz da olsa kenara. Açın 2-3 Barış abi şarkısı. Sizi rahatlatacaktır. Kara Sevda önerimdir. Ama dikkat edin insanlar sizi dansederken görmesin.
hayatın birçok basamağında düşüp düşüp kalkmış bir efsane. düşmese idi o efsane parçalar çıkmazdı. bambaşka biri. bambaşka kelimeye rol veren sanatçı. bambaşka ses tonuna sahip abi.*
