severiz sayarız ama 2 gün öncesine kadar barış abimiz kimsenin aklında değilken bugün herkes yas tutup, yad ediyor kendisini. bana kalırsa adettendir tarzında bi anılma yerine içten bi unutulmuşluk mu denir ya da benim gibi nötr olma mı denir bilemeyeceğim ama daha gerçekçi olur. biz türklerde hep olmuştur zaten her özel günün bokunu çıkarma. nutella olayına dönmeseydi bence barış manço daha mutlu olurdu. neyse. kişisel görüş tabi.
Gözyaşım karıştı yağmura
Damla damla süzülüyor toprağa
Bizi ancak ölüm ayırır diyordun bana
Söyle nasıl kıydın kendine gül bebeğim
Seni benden ölüm bile ayıramadı işte
Nasıl kıydın kendine söyle gül bebeğim...
Şarkısıyla beni benden alandır.
Dünyaya bir daha onun gibisi gelmeyecektir.
Mekanın cennet olsun.
Unutmadık unutmayacağız!
özlemle, rahmetle anıyoruz seni.. Yokluğun gerçekten hissediliyor.. şarkılarınla anıyoruz, yaşatıyoruz seni barış abi.. Mekanın cennet olsun koca ve temiz yürekli adam..
kendisiyle ilgili şöyle bir anım mevcuttur efendim:
vefatının üzerinden daha bir sene bile geçmemiştir. 2000 yılının bahar aylarıdır. o sırada eve ilk defa teknolojik bir cd-kaset çalar alır evin babası. haliyle eve çeşit çeşit albümler de girmektedir. bir gün babadan o sıralar raflarda olan mançoloji albümü istenir. babanın cevabı nettir: "olum napacaksın ölmüş adamın kasetini!!"
şu zamanlarda ortada sanatçıyım diyen tipleri gördükçe daha da bir özlenen insandır. türkiye'nin modern yüzlerinden biridir. bizimlesin barış abi.
dışarısı buz gibi lapa lapa kar var benim içim yanıyor, -40 derece soğuk suda bile yüzerim inanki. inan kiiii... inan kiiiiiiii...
ruhun şad olsun barış manço.
bazen kendime dönüp; öldü, adam olamadığını görmedi. bunun için şanslısın diyorum. üzmedim barış abimi. bazen oturup düşünüyorum şu sahte, insan beyninden çıkma kavram olan devletin başına geçtiğini düşünsene. belki ben adam olamadım ama adam gibi bir adam yönetirdi beni. hiç işte. toprağın bol olsun abim.
hayatım boyunca dinlemekten zevk aldıgım mukemmel insan, çocukken babam olmasını istediğim büyük üstat. hayatımı onun şarkılarını dinleyerek geçirmekten her an gurur duydugum insan. bugun daha once hiç dinlemediğim bir parçasına denk geldim. tüylerim diken diken oldu. öldüğü gün cenazesinde ağladığım gün geldi aklıma. unutmadım barış baba, unutmadık. mekanın cennet olsun. adam olacak çocukların anıyor seni her an..
benden öte benden ziyade... şarkıların efendisi. bir insanın senelerce bıkmadan usanmadan aynı tatla aynı duyguyla nasıl kendini dinlettireceğinin en büyük ispatı. ölümü bir anneyi bir babayı kaybetmişcesine üzüntü yaratan ve hala şarkıları dinlerken bu hiç tanışmamış olduğum mükemmel insana olan özlemimi her seferinde hissettiğimi belirtmek isterim. unutulmadın unutulmayacaksın...
