çocukluğumuzu akıllara düşüren bir estantane. "oğlum koş bakkaldan ekmek al, gel" denildiğinde annenin terliğini giyip, bakkal amcanın yanına varılır. "bakkal amca bize bir ekmek" denilir ekmeği alıp yola koyulduğunuzda ilk önce ekmeğin çıtır tarafından bir parça koparıp yersiniz ve sonrası çorap söküğü gibi gelir. eve gelene kadar çeyrek ekmek kalmıştır. anneniz "el kadar oğlan nasıl yedi bu kadar ekmeği?" dercesine korkulu gözlerle bakarken, bir yandan da size kızmayı da ihmal etmez. derken tekrar koyulursunuz yola 38 numara güdümlü anne terliğiyle...
