aslında bilindik bir fıkradır. basının halka, olanı değil de istediği şeyleri gösterdiğini gözler önüne serer. ama fıkranın asıl teması "basının ne yaptığı" değil, duygu ve düşüncelerimizin olaya bakış açımızı şekillendirmesidir.
--spoiler--
Bir ülkede bir bakan, kendisini gazetecilere hiç sevdirememişti. Ne yapsa makbule geçmiyor, basın her gün kendisiyle uğraşıyordu. Nihayet :
-Öyle bir şey yapayım ki, gazeteciler mat olsun, diye düşündü ve ilan etti :
-Pazar günü saat 10'da denizin üzerinden yürüyerek geçeceğim.
Pazar sabahı saat 10'da tüm basın mensupları toplandılar orada. Bakan geldi ve elinde bastonuyla denizin üzerinde yürümeye başladı. Karşı kıyıya kadar da yürüdü geçti. Herkesin gözleri dehşetle açılmıştı. Fakat ertesi günü tüm gazetelerde şu başlık okundu :
-Bakan yüzme bilmiyor!
--spoiler--
ama yukarıdaki "basın" kelimesiyle sebepli sebepsiz, haklı-haksız her daim eleştiri yapıp daha iyisini ortaya koyamayan güruhla değiştiriniz. bu fıkrayla günümüz olaylarını, bu fırkadaki basınla bağdaştırmayın. konu basın değil dediğim gibi.
