bahardan kalma bir kış günü
yine gitmek düştü içime
herşeyi bırakıp gitmek
yalnızlıktan kaçıp yalnızlığa sığınmak yine
ve unutmak karşılıksız sevmeleri
bir sabah uyandığımda aklıma düşmez belki gözlerin
belki bir sabah uyanamam
ebediyyete kadar unuturum gözlerini.