bir kızın dans hayatı babasıyla başlar, başlamalı.Babasına sarılamayan, sevdiğini söyleyemeyen kadınların Mutlu ilişkileri olması beklenmesin bence.
Dans etmek, şımarmak, sarılmak, sevdiğini söylemek hepsini yapabildiğim halde sağlıklı ilişki kuramıyorum ama en azından arayıp ağlayabiliyorum yaşadıklarımdan sonra. kötü bir şey yaşadığım Zaman babamı istiyorum diye ağlıyorum çocuk gibi hala. Bütün eksikliklerine, farklılıklarımıza rağmen bütün dertlerini tek dokunuşuyla unutturabilir bir Adam kızına. Yapı olarak çok sıcakkanlı bir insan olmama rağmen düşünüyorum da aileden Daha büyük bir hediye yok insanoğluna.
Arada kucağına alıp kaldırdığı oluyor sarılınca. Onun dışında yanımıza yatar saçımızla oynar derleşir ama hiç dans etmedik. Sanırım hiçte edemeyeceğiz.
