Benim yaptığım eylemdir. Ne gözümü hastanede açtım, ne çaydanlık kafama geçirildi... Bunu söyleyenlerede gülüyorum..babacığım diye hitap eden çoğu kişidende daha saygılı olduğumu iddia ediyorum.
biraz alışkanlıktır diyeceğim ama daha çok saygısızlıktır. fakat saygı gösterilmez, saygı hak edilir. bu durumda babadan da kaynaklanan bir saygı zâfiyetidir.
şuurunu kaybetmiş evlat eylemidir. şahsen babama ismiyle hitap etsem, yeni doğacak kardeşim; benim hem evladım hem kardeşim, babamın torunu ve aynı zamanda evladı, annemin evlatlığı ve torunu, kardeşlerimin hem yeğeni hem kardeşi olur. ateistler bile açıklayamaz. ben kısaca özetleyeyim; babam beni siker.
babama söyleyebildiğim en yakın hitap şekli "baba be blablabla yı ne yapsak" olan beni derin elem,keder ve umutsuzluk içinde bırakmış yozlaşma alametidir. bunun görüldüğü evlerde çocuk derhal ağzına basılan anne terliği ile terbiye edilmeli gözünün yaşına bakılmamalıdır.
Anne ve babanız ile arkadaş gibi olmak çok gereksizdir bir kere. Konuyla ilgili hiçbir uzman da bunu tasvip etmiyor. Çocukların ebeveynlere ihtiyacı vardır. Arkadaşları var zaten. Anne-baba olmak başka şey.
ismiyle hitap konusuna gelince, 3-4 yaşındaki çocukların sıklıkla yaptığı bir şey bu zaten. Herkes onların ebeveynlerine isimleri ile hitap ettikleri için onlar da olması gerekenin bu olduğu mantığını geliştiriyorlar. Sonrasında ise bunun yanlış olduğu öğretiliyor toplum tarafından. Ahlaki bir şey yani. Kimine göre doğru, kimine göre yanlış olması çok normal.
o herif seni cok aci bi sekilde birakip gitmis anneni cok zor birdurumla karsi karsiya getirmisse en azindan kufretmemek maksadiyla yapilacak eylemdir. baba diyemezsin sen ona o adama yakismaz ki sanini lekeler babalik kavraminin.
