kimileride hiç babasının olmamasını ister çektigi zulüm ve eziyetlerden dolayı.
siz var olmuş fakat yanınızda şuan olmayan babanıza hasretlik çekerken, onlar hiç bir zaman bir babaya sahip olmamıştır bile.
Merhaba Baba,
Bugün toprağa verildiğin gün. Bir yıl oldu senden ayrılalı..
Geçen sene dün bu saatlerde yatağında sana sevdiğin tatlıyı yedirmiştim sütlü muhallebi. Ama sevdiğin o kadar çok şeyi de yiyemedin..
Yazamıyorum seni. Özlüyorum baba. Keşke yaşasaydın. Daha vaktin gelmemişti.. Biliyorum vakitsiz ölen o kadar çok kişi var ki.. Ama işte daha erkendi baba, erken..
Rahat uyu, güzel uyu babam.
istanbulun fethi.. bizansın yıkılması, yada kurtuluş savaşı. bunlar gibidir. nasıl tanımlayabilim ki. mutlaka o olaydan sonra hayatanızda yeni bi döneme girersiniz, hayatınız değişir. bir dönüm noktasıdır. allah annelere babalara uzun ömürler versin.
gecenin bu saatinde aklıma düştün baba.seni çok özledim.11 yıl oldu güzel yüzünü görmedim.ömrümün sonuna kadar da göremeyeceğim.
bayram öncesi memlekete gittim baba.yine sana gelemedim.adını o soğuk taşın üstünde görünce belki çok garip ama,ağlamak değil gülmek geliyor bana baba.acı acı gülmek.şaka gibi çünkü.hala inanması güç gibi sanki.
sen ki benim mavi gözlü devimdin baba.adımlarını yere sert basar,kollarını aça aça yürürdün.ne güzel ıslık çalardın baba.rakı içince ne güzel olurdun.ne güzel türkü söylerdin,söylerdik.kalkar oynardın,oynardık.
eminim bana anlatacak çok şeyin vardı.konuşacak çok şeyimiz.söyleyecek türkülerimiz vardı.memlekete giderdik belki.yolda başlardın 'çıkayım gideyim urumeline' diye.otaban üstündeki köyümüzün yanından geçince,yörük deresi yazan tabelayı bize gösterir,köyüme bakın derdin.
hepimizin senle ilgili hayalleri vardı baba.hepimiz sana güvenirdik.şimdi hepimiz biraz eksiğiz artık.sen yani artık yokluğun olan sen,öyle içimizden bir şey oldun ki kocaman bir boşluğu dolduruyorsun.her gün bizimle oradan oraya taşınıyorsun.
senden sonra 7 tane bebek doğdu ailemizde.hiç birini göremedin.ben liseyi üniversiteyi bitirdim göremedin.ablam evlendi göremedin.torunun oldu biliyor musun baba?biz hep ağlıyoruz hala.sevinince de üzülünce de.çünkü iki duygu da sana çıkıyor.senin yokluğuna!şimdi diyoruz yaşasaydı...
baba 'al kızım ayakkabılarımı'demen ne kıymetli bir cümleymiş.sonra sana sarıldığımda duyduğum nefes sesin ne değerliymiş.sensiz fenerbahçe -galatasaray muhabbeti yapmanın bir tadı yok.sen gittiğinden beri takım tutmuyorum baba.fenerbahçe şampiyon olunca kızıyorum ama,niye daha önce sen varken olmadı diye.haberleri izlemenin de tadı yok.kiminle konuşacağım ki bu memleketin halini?
ama türküler var ya onlar yokluğunla daha bir anlam kazandı.hepsi sen sanki.senin anlatıyor.hele bizim oraların,rumelinin türküleri...ben onların hepsini sana söylüyorum.
babacım seni çok seviyorum.kahramanım.mavi gözlü devim.senin gibisi yok biliyorum.bütün 'en'ler sana ait.en yakışıklı en kültürlü,en merhametli,en iyi...en iyi baba...benim babam.seninle gurur duyuyorum.
yatağa girmeden önce saat gece 1 buçuk gibi karşılıklı kola içiyorduk.annem odasındaydı.biraz hayattan konuştuktan sonra babama "ben oğlum olursa senin adını koyacam dedim".henüz 12 yaşındaydım.babam gülümsedi.ardından odalarımıza çekildik.
çok geçmeden annemin bağrışını duydum.ben odamdan ne oluyor diye kulak kesildim.acaba tartışıyorlar mıydı diye düşündüm..ama annem ve babam hiç tartışmazdı.sonra odaya gittim.babamı gördüm kriz geçiriyordu.belli bir şeyler söylemeye çalışıyordu ama dili dolanmıştı.gözgöze geldik.annemle bir yerlerden su bulup yüzüne çarptık.ben apartman kapısına çıkıp bağırıp yardım istedim bir de 112 yi ve halamları aradım.ardından odaya döndüm ve babamın gözleri kapandı.
o anda ölüm neymiş onu gördüm.ama küçüğüm diye olacak herkes bana ölmedi dedi.ben gördüm o öldü.ben o anda büyüdüm.1.50 boyunda 12 yaşında evin sorumluluğunu hissettim.ben komşuda kaldım.bizim evden gelen sesleri duyuyordum.
sabah olduğunda eve çıktım.teyzem şiş gözleriyle beni karşıladı.babam öldü biliyorum dedim ve içeri girdim.herkes ağlıyordu ve bana sarıldı.bense ağlayanları teselli ettim.dedim ya ben o gece büyüdüm.
babamın nasihatleri herşeyi sanki şimdi anlatıyormuşçasına kulağımda ve aslında hep bugünlerim içinmiş söyledikleri.ben onun istediği insan olmak istiyorum.biliyorum izliyor beni ve biraz yamuğumu görsende sana layık bir evladım biliyorum.aradan 11 yıl geçti nerdeyse.yani seninle yaşadığım sene kadar sensiz yaşadım.eksikliğini hissettim ama hiç sen yokmuşsun gibi yaşayamadım.
babanın ölmesi yeniden doğduğunu, bambaşka bir hayata adım attığını, hedeflere daha sıkı sarılmak gerektiğini ve onun hatırasıyla dimdik ayakta durmak gerektiğini düşündüren şeydir.
yaşamadım ama yaşamış kadar oldum ve hissettim.. o benim de babam'dı.
guvendiğin duvarların üzerine yıkılmasındır
o duvarların altında kalıp ezilmektir
elinden tutupta kaldıracak kimsenin olmamasıdır yanında
ağlama deyip teselli edecek kimse yoktur artık
yalandır herşey hayat dünya yaşamak onsuz olan hergun yalandır
başka bişeydır be babanın ölmesi
allah goztermesinn..
habersizce, çaktırmadan, yaşadığı gibi pırpır giden bir dosta, abiye, kardeşe, babaya söylenebilecek şeyler azdır aslında.
biraz küfür ama en çok,
"yakışmadı baba"
sen de anca böle giderdin zaten ki bir evlat için babasının öldüğünü görmicene inanmak süperdir bence. düşünsene ben hayata doyuyorum ama sen hala sağlıklısın. ha ama unutmuşum,
bu hayat orospu çocuğu bir hayat, senin hayatının bir insana hatasına bağlı olmasına müsade edecek kadar orospu çocuğu bir hayat,
yakışmadı baba. burada yazılanları okuyamazdım, öyle inanırdım senin gücünün hep olduğuna olacağına madem olmayacaktın be adam,
niye bana abi, kardeş, dost ve baba acısını aynı anda yaşattın?
kimle kadeh kaldırmak beni yürekten güldürecek?
kimle maça gitmek benim sesime ses katacak?
kimle denizde yarışırken nefesimi sonuna kadar tüketicem, şevkle?
kimle?
kimle?
kimle?
kimle lan kimle?
beşiktaş yine kazandı, ben her maç kucağımda fotoğrafın sana açı ayarlamak zorunda mıydım?
kızıyor musun bu yaptıklarıma? sikimde değil. sen benim babamsın, ben senin değil. her götlüğü yaparım sana, kafana vururum sen yine bana küfür edersin, ben sana ederim. bunlar olur ama ne olmaz biliyor musun? senin istemediğin biri olmam, olamam artık. bu yüzden gecenin bir yarısı kafama estiğinde biralarımızı alıp yanına gelmeme kızan insanları dinlemememe kızma, seni özlüyorum.
vosvosumuzun anahtarını senin toprağına saplayıp senle konuşmak istiyorum, 2 bira içmek istiyorum senle, toprağın 5 karış altındaki seni öpmek istiyorum toprağı delerek, ellerini uzatmanı istiyorum, "oğlum, oksijen tüpü bitti çıkar beni" demeni istiyorum, seni istiyorum moruk, moruk dediğimde, "anan amına gosun moruk." deyip sırıtmanı istiyorum, sonra keyiften birandan yudum almanı izlemek istiyorum, formula 1'i yüklemeye çalışmanı, beceremediğinde yardım istemeni istiyorum, fotoğraflarını çekmek istiyorum, senin aksine, seni çekmek istiyorum benden öte, benden özür dilemeni istiyorum, sabahları yatağa atlayıp beni öpmeni istiyorum, terli olduğumda gelip beni koklamanı istiyorum, "sen bana kokmuyorsun" demeni istiyorum be adam, birsürü şey istiyorum senden, sayayım mı? sikeyim mi bu hayatı saymaya başlayıp tükenene kadar sayayım mı? sayarım, sayarım saymasına da, ben ölmeye başladım baba, ölmedim, yaşicam, sana, anneme, kendime, sevgiye, sevgiliye,
"bize" yaşicam.
ama şu göğüsümdeki his, ağırlık. bunun hesabını sana sormicam, soramam, seni çok seviyorum baba.
baş sıkıştığında "hayat oğlum geçer geçerr, hepsi geçer." diyecek birisi kalmamıştır, ve artık olmayacak demektir... balkonda sigara içerken izlediğin ve gülümseyerek baktığın adamın artık o balkonda olmaması demektir... hayatında onunla yaşadığın kısımları her an gözünün önüne getirmektir... çok küçükken onunla balık tutmaya gittiğin yere gidip o gölete gözyaşlarını akıtmaktır... el becerisi gerektiren bir iş olduğunda "baba şu nasıl ya, bi baksana" dediğinde " ver bakayım, sen yapamazsın" diyen babanın artık olmamasıdır, ve elinde bozuk bir eşyayla sap gibi kalakalmaktır... valizleri hiçbir zaman kararında kapatamamak, taşan kısımlara gözyaşlarını eklemektir... apartmanda biriyle tartışıp iş kavgaya dönünce yirmi küsür yaşınızda olmanıza rağmen koşup gelip o yaşına rağmen sizi arkasına alıp koruyan, yanınızda olan o "baba" adamın bir daha hiç bir kavganızda sizi kollayamaması demektir... milyarlarda kazansanız onun gönderdiği üç kuruş kadar tatlı gelmeyecektir... tüm dünya bir araya gelip takma etme desede zor zamanlarınızda onun dediği " sıkma la canını." gibi bir umut vermeyecektir hiçbir söz...
babanın ölmesi hayatın üçte birinin bitmesidir,
üç duraktan ilkinde inmek demektir...
ufakken evin holünde karşılıklı maç yapardık hep yenerdi beni, hiç yenilmedi bana gönlüm olsun diye, zoruma da gitmedi hani.
biraz büyüdüm 8-10 yaşlarıma geldim, hala yenemiyordum maçta onu, tutup yere alırdı beni, koşa koşa gol atıp gelir bana hareket yapardı, dil çıkarırdı, hatırlarım.
15 yaşlarına geldim, ergenlik, huysuzluk mevcut, hala bu geleneksel maçtan taviz vermiyoruz, zar zor mücadele ediyorum, toptan çok birbirimizle uğraşıyoruz, güreşiyoruz, kim alta alıp golü atarsa o kazanıyor, yine kazanamıyorum, tek tük galibiyetlerim var ama tatmin etmiyor.
20 yaşlarıma geliyorum, tek tük galibiyetler yerini seri ve acımasız galibiyetlere bırakıyor. babam 50lerin başında, 40 gösteren bir delilanlı, sağlıklı mı sağlıklı. maçlardan sonra nefes nefese,
"tebrik ederim oğlum, hadi şimdi biralarımızı al gel." deyip beni ödüllendiriyordu.
20 li yaşların ortalarına geliyorum, babam artık benle maç yapmıyor, yorulurum, hasta olurum diye değil, yenilmek istemiyor artık, biliyor onu yeneceğim, güçlüyüm ondan, öyle biri. hırsı ve sevgiyi harmanlayıp hayata bu kadar güzel entegre edebilen bir adam daha tanımadım, duymadım.
ve babam tam 21 gün önce bizi bırakıp gitti. 21 gündür sohbet ediyorum onla ilgili onun arkadaşlarıyla, kardeşleriyle ve en iyi bilen annemle. yüzüm gülüyor onun hakkında eskilerden şeyler öğrenince, kendisi de anlatırdı da bilmezdi böyle erken bırakıp gideceğini, bilse hepsini anlatır giderdi.
annem... dedi ki,
"siz maç yapardınız küçükken hatırlar mısın?"
"evet... anne..."
"hep yenerdi seni, hiç yenilmezdi sana. derdim ona; 'ulan adam bi kere yenil de çocuğun gönlü olsun.' diye. 'hadi be, ben ona yenilmeyi öğretiyorum, yenilsin ki yenmeyi öğrensin, hırsı öğrensin, bunu sevgiyle yapabilmeyi öğrensin, zarar vermeden öğrensin.' derdi."
bir anda dünyayla ilişkim kesildi ve babamı düşündüm sadece, gülümsedim...
