+ hayatım boyunca oğlum yaşımdaki insanlara abi dedim. ne için? size ekmek getirebilmek için. sen sen ol, öyle bir yerde ol ki, ne büyüklerin sana abi desin ne de sen küçüklerine abi de. saygı duymayı bil, hakettiğin saygıdan da vazgeçme.
dedi, ağladı ve odasına gitti. sonradan öğrendim ki, fabrikada işe yeni giren 24 yaşındaki bir mühendisten azar yemiş.
ağladım ve odama gittim.
şimdi polisim, büyüğümün karşısında üniformayla bile olsam başımı eğerim.
babamın bir arkadaşının oğlu (bkz: ruşen amcanın oğlu sedat) harvard'da yüksek lisans yapmaktadır.hiç unutmam babam bir keresinde bana ve kardeşime dönüp:harvard'a girerseniz size orada yardımcı olur demişti.*
akıllara kazınan ve çocuğunun arkadaş çevresine de sıçrayarak babayı efsaneleştiren cümlelerdir.
arkadaşlarla içmecedeyken eve uğrayan, selam veren ve gündelik işlerinden bahsederken, televizyondaki 16'lık kızlarımızın şarkı söylediği programa bakıp bir anda; "bunları da süsleyip süsleyip şimdiden orospuluğa alıştırıyorlar" diyip sonra gündelik işlerini anlatmaya devam eden emekli memur baba, bu duruma güzel bir örnek teşkil eder.
