Bu devir de okumayan kız olma oku ayakların üzerinde dur erkek okumazsa eğer bir işte yine çalışabilir ama kız öyle değildir. Oku elinde altın bileziğin olsun.
'Bir iki dersini bırak uzat okulu, bunu bir daha yaşayamayacaksın hazır fırsatın varken al sırt çantanı arkadaşlarınla bilmediğin yerlere git, kaybol, sefalet çek, aşık ol. Hayatının her anından keyif al, bol bol gökyüzüne bak, çok oku, çok düşün, sarhoş ol bağır orda burda, çok güzel rum meyhaneleri var onları keşfedin hep birlikte.
Hayatta da hiçbir şeyden korkma kızım. allah bana ömür verdiği sürece arkanda dağ gibi baban var senin. Her anında yanında olamayacak olsam da ne zaman desteğe ihtiyaç duyarsan ben burdayım. Ne hata yaparsan yap arkandayım seninleyim. Ben hayatta olduğum sürece hiçbir şeyden korkma'
Yazarken bile gözlerim doldu.
Ciddi bir beyin ameliyatı geçirecekti, ameliyattan yaklaşık olarak 10 gün önce ankarada karşılıklı ağlayarak yapmıştık bu konuşmayı. Aralık ayının son günleriydi.
Çok şükür kazasız belasız atlattık, hiçbir problemi kalmadı. Babamla her zaman çok farklı bi ilişkimiz olmuştu mesafeli ama bir o kadar da yakın. Otoriter, merhametli bir o kadar da demokrat bir adamdır. Çocukluğumdan beri babamın plaklarını dinleyip, onun okuduğu kitapları okuyarak büyüdüm ben bunu da her zaman çok büyük şans olarak gördüm.Her şeyi onun yanında görüp öğrendiğim için hiç abuk sabuk heveslerim, meraklarım da olmadı sayesinde bugünlere kadar geldik.
Allah ne annemizi ne babamızı başımızdan eksik etmesin.
misket ve topaç bir köşeye atılmış su tabancası zamanı gelmişti..
şimdi hatırlamaya çalışıyorum ama hatırlamıyorum. misket olsun topaç olsun ne bileyim taso olsun bunların bir oynama zamanları vardı. neye göre kim belirliyordu bu oynama zamanları bilmiyorum ama tüm mahallenin çocukları olarak belirli aralıklarla oynadığımız oyunu değiştirirdik..
bir gün evden çıktığımda tüm arkadaşlarımda su tabancası vardı.. bende annemden para alarak küçük bir su tabancası almıştım.. aldığım tabanca arkadaşlarımın tabancasının yanında çok küçük işlevsiz kalmıştı. onların tesirli menzili 2 metreyken benim küçük tabancamın 30 cm bile yoktu neredeyse.
deposu'da hemen bitiyordu üstelik...
bu olaya baya üzülmüş babama arkadaşlarımın ayarında bir tabanca alması için yanaşmıştım.. önce biraz geçiştirmişti sonra dayanamayıp beraber tabanca almaya gitmiştik..
götürdüğü yerde istediğim türden tabanca yoktu... benim kullandığımdan pek farkları yoktu.. dükkanın sahibi bize su tabancalarını gösterirken babama bunları beğenmedim başka yerden alalım dediğimi hatırlıyorum.. o an bir şey demedi ama dükkandan çıktığımızda başıma bir kere vurarak şu lafı söylemişti..
bir daha sakın esnafın karşısında beğenmedim başka yerden alalım deme ayıptır..
o günden sonra girdiğim herhangi bir dükkandan aradığım ürünü bulamasam, beğenmesem bile düzgün şekilde ayrılmak için özen gösterdim.
"bak bu dediğimi unutma"... ergenlik işte, insan tüm nasihatleri unutuyor, akılda sadece giriş cümlesi kalıyor. zaten zamanla baba size danışıp fikrinizi almaya başlıyor. özetle babalarınızı incitmeyin lan, kırarım bacağınızı!
"istediğin her şeyi deneyebilirsin demişti. Kötü olan her şey. ilk başta tepki vermem ama ikincisi olursa bozuşuruz haberin olsun." demişti ve babama olan saygım artmıştır.
