Dibinde duran cevheri göremeyen ahmakların yapacağı iştir, hümanist geçinip anadoluda olanların iki yüzlülüğüdur. Hümanist değil oryantalist olduklarının beyanıdır anadolu da yaşayıp, yunus emre yi tanıma zahmetine girmemeleri. Yunus emre deyince aklınıza ne gelir dese birisi, sevgi derler ama yunus a dair ondan tek bir söz söyle dese yüzde 80ini tek bir kelam edemez. Kalan yüzde yirmi nin de önemli bir kısmı ancak 200türk lirasında resmi olduğunu söyleyebilir ötesini değil. Yunus emre nin torunu olup onun mirasına yuz çevirmektir onun tek bir şiirini okumamış olmak, onun şefaatinden uzak olmaktır belki de, yunus emre bu toprakların bu milletin mürşitlerindenken, onu tanımayanlar ona dair birşey oku dendiğinde, bana ne diyenler aptallıktan öteye geçemezler.
" ne yaptımsa sizin için yaptım oğlum. ha beceremedim kötü baba oldum kabul; ama size daha iyi hayatlar sağlayabileceğime inancımı kaybedersem eğer, asıl o zaman kötü baba olurum. beni bağışla."
tam olarak anlayamamıştım, çocuk zihnime yapışmıştı bu cümle, kelime kelime - harf harf.
aklım erdiğinden beri daha çok severim babamı. allah uzun ömürler versin.
bu hayatta paran kadar varsın oğlum, bak bana, param varken herkez eşimiz dostumuzdu. işlerim batınca herkezin nasıl sırt çevirdiğini yalnız kaldığımızı, herkezin bize bela gözüyle bakıp yardım istemeyelim diye sırt çevirdiğini biliyosun, ama yardım istemedikte zaten. onlar göt oldu.
