tam bir kuntiz memur çocuğu icraatı. ancak peşin peşin söylemek gerekirse, çoğu babanın da ilk şartı çocuğun evlilik aşamasına gelmiş olması sanırım.
şöyle gelişiyor olaylar:
okul, üniversite biter. askerlik aradan çıkar. memuriyete atanılır ya da işe girilir ve artık sırada evlilik vardır. zaten anahtar da "çocuğun evlenme ihtimali"dir burada.
işte bu evlilik döneminin babanın emekli olmasına denk gelirse bu kuntiz familyası planı yürürlüğe koyar direkt.
hayatı fedakarlık ve tayinden ibaret olan anne-baba kendi aralarında "artık oğlanın evlenme vakti geldi. çok şükür biz artık geçiniriz. emekliye ayrılayım hem ben artık rahat edeyim hem de çocuk ikramiyeyle yuvasını kursun yavaştan" deyu bir analize girişir.
aynı sırada kuntiz oğlanın evi:
- olm peder bi iki aya emekli olacak. ben direkt çökeyim diyorum. borçları kapatırım bi de altıma güzel bi araba çekerim ohh mis. napacam amk bu yaşta evlenip".
görüldüğü gibi evladın hovardası o parayı çar çur eder. kimi de hayırlı evlattır, kredi çeker ev alır, düğün yapar falan.
yaşınızı bilmiyorum ama işte yaraktan yazımın ana fikri:
