hemen her evde görülen, baba çinliyse çin işkencesi başlığına da yazılabilir bir durumdur bu. baba dışında nerdeyse herkese "biraz yavaş çiğnesen?"'den "yeter ulan kafamızı sktin!"'e kadar geniş bir yelpazede tepki gösterilebilirken, mevzubahis baba olunca çiğnenen şey yutulana kadar farklı bir mekana geçmek yapılabilecek en akıllıca davranıştır. sessiz bir protesto ama tabi anlayana. peeeeh..
ulan yok böyle bir gıcıklık. sanki hemen yemezse, yemeği alacaklarmış gibi yemez mi? bide lap lup şap şap. allaah dedirtir insana. ailece yemek yememeye delalettir. bir de karpuz yemezi yok mu? şıırk lap cart şap şap ulan sinirden ellerim titriyor düşününce bile.
her ne kadar saygıda kusur etmese de büyük bir çoğunluğun babanın ağzına kürekle vurmayı düşündüğü durumdur. aynı zamanda az önce yaşadığım, sinirden gülme krizine girdiğim durumdur.
şöyle bir diyalog yaşadık az önce:
jack'in babası: ne gülüyosun olum manyak mısın?
jack : yok bi' şey baba sen devam et. hehehehehhe (yazar burada hala gülüyor.)
jack'in babası: gerizekalı...
sen babani begenmiyon mu la cevabiyla olur mu hic baba da sey yani hani biraz... diyemeden baba kafasini televizyona cevirir ve hic bir sey olmamis gibi mutlu hayatina devam eder.
Şu kutsal yemek sofrasında başınıza gelebilecek en en en kötü durumdur, hele de çayı höpürdeterek içiyorsa, iğrençtir ya bu durum. "Şu lanet ağzını kapatarak ye" dersiniz içinizden, ama bu hiç bir işe yaramadığı gibi sizi daha da sinirlendirir. Ne de olsa babadır işte, bir şey diyemezsin, hani dövmeyeceğini bilsen de diyemezsin, ben diyemem en azından.
