solcu sağcı farketmeksizin, eğer baba siyâsî görüşlerini çocuğuyla konuşmaya meyilliyse ve iyi sayılabilecek bir hatipse gerçekleşmesi kaçınılmaz durum. çocuk 20'li yaşlara gelip marş basmaya başladığı zaman siyasete biraz ilgi duyarsa görüş ayrılıkları belirmeye başlar.
sosyalist vb. olan solcularda komik durur. hele sıklıkla yaptıkları gibi özgür düşünceden bahsederken.
kimseyi kınamak ya da itham etmek söylemiyorum ama namaza gitmenin veya dînî vaazlar dinlemeninin siyâsî yaklaşıma örnek olarak gösterilmesi de ilginç. yoksa tesettür siyasîdir saçmalığından sonra şimdi sıra "namaz"a mı geliyor?
-ben tayyip e vericem yine oyumu.
+ben vermem o imama baba söyleyeyim baştan.
-yiyosa verme itin evladı!
+tamam ya ne kızıyosun hepimiz din kardeşiyiz.
böylelikle babanın siyasi görüşü derinden benimsenir.
yurtiçi istekler ve fikirler hemen hemen aynı olsa da bilhassa yurtdışına karşı geliştirilen siyasette, babadan öğrenilen ( ya da öğrenilmeyen ) milli gelenek-göreneklerle beraber kazanılan kişilik sonucu, babanın fikirlerine benzer fikirlerin oluşması, memlekette birkaç uç parti olduğundan benzer fikirlerin paylaşıldığı babayla aynı partiye oy verilmesi.
