Ortaokulun son dönemlerinde bilardo oynamaya gittiğim kahvede babama yakalanınca:
-Oğlum, merak edip geldiysen buralara, bir diyeceğim yok.
+Şey, kem küm...
-Hiçbir şeyden geri kalma bu hayatta, her şeyi öğren ama sadece doğru olanı, kendine yakışanı yap!
Hiç kimseye güvenmeyeceksin. Kendin olmayı öğrenip kendinle idare etmesini bileceksin, arkadaşların elbet olacak fakat onların senin yönetmesine asla izin vermeyeceksin, mesafeler her zaman için seni ulaşılmaz kılar, yüceltir. Taviz verirsen en yakının bile olsa seni yönetmeye çalışacaktır. Bu dengeyi iyi koru.
5-6 yaşlarımdaydım söylediğinde. şimdi büyüdük abi olduk biraz daha, ve düşününce gerçekten zor durumdaymış babacığım. (bkz: delikanlı adamın anasına çeken oğlu)
