ağlanacak bir yer bulunulmamasından kaynaklanacak durumdur.
--spoiler--
anne : salih'i de alın gelin. tamam.
gelin : tamam olur. tamam.
anne : sadık geldi. tamam.
gelin : neeeee? tamam.
--spoiler--
şimdi sadık'ın istanbul'dan gelişini gelinine anlatan diyalog burası. bu ve buna benzer bir çok diyalog var iken neden ve nasıl gülelim de odun olmayalım merak etmekteyimdir. film tam rayına oturdu derken bitti. olacak iş değildi ama oldu. bence babam ve oğlum filmi bittiği yerde başlıyor ve dolayısıyla ağlanılacak bir yer yok bittiği yere kadar.
filme gidilen şahıslar ile doğru orantılı olan durum. aileefradıyla seyredildiyse salya sümüğün birbirine karışması içten bile değildir. ama hindilerin glu glusunu duyup "age of olm age of kih kih kih" diyen biri var ise yanınızda ne kadar zorlarsanız zorlayın ağlayamazsınız. haa sonra dönüp ağlayamadığınıza ağlarsanız o başkadır, velhasılı gülmek güzeldir.
ülkemizde övünebilmenin yegane yollarından biri hale gelen eylem.
-atıyolar la,ben bi damla gözyaşı dökmedim filmde.
-yaa şeyy aslında ben de,yani gözlerim doldu o kadar.
insanları kategorize etmeyi seven, insanların neye ağlayıp neye ağlamayacaklarının kitabını yazmış ve herkesin kendi gibi olmasını isteyen, bizim gibi olmayana aşina değiliz düsturunu kabullenmiş kişilerin eleştirdiği masum insan.
filmi onbinyüz kere izlemesine rağmen, her sahnede için için ağlayan, komik yerlerde bile sırıtamayan, ağlarken kendinden geçen birisinin hiç anlayamayacağı davranış.
-bu filmde de ağlamadın ya hulusi, hiç yufka yürekli adam diilmişsin vallahi.
-yufka mı? alsak ya yufka... börek yapsan yesek... pırasa böreği biliyon mu sen?
-aha işte.
kişinin sinemadaki duygusallık anlayışının göstergesi. aile ilişkilerinden, aşk filmlerinden hoşlansa da bu filmlerde göz pınarları ıslanmayan kişilerin yaptığı eylemdir. kimisi braveheart da son samuray da donnie darko da requiem for a dream de ağlar. kimisi de babam ve oğlum tarzı filmlerde.
bana odun olduğumu hatırlatmış eylem/eylemsizliktir.
yakın tarihe dair pek çok şey okudum, duydum araştırdım, bilgisiz değilim bu konuda yani, demekki neymiş, yakın tarihe dair bilgi sahibi bir odunmuşum.
bir de bu filmde bir acıklı sahneye gülmek vardır ki herkes size dönüp bakmistir.*.gozler evrimlesip gece gorusu kazanmistir zaten.sinirleriniz bozulmustur,ondan gülüyorsunuzdur ama olan olmustur bir kere.boylelerine ne gülüyorsun sen de aglasana,bi sevgi seli olsana manasına gelen * bir tür tepki verilir.
evanthia rempoytsika grubunun childhood dreams müziğinin filmin en acıklı sahnesinde rol almasıyla filmi izleyenlerin gözlerindeki baraj kapakları açılmıştır. Nitekim filmde ağlamayan kişilerin de gırtlağına kadar dolduğu; fakat boğazındaki düğümden kurtulup da bir türlü ağlayamadığı çok konuşulmuştur. Ağlamayacağım diye kasanlar ise ayrı bir şekilde taş olup çatlamıştır.
yakın tarihini ya da 80 sonrası doğup 80 dönemlerindeki utanç verici olayları bilmemekle alakası olmayan eylem. filme girenler o kadar abarttılar ki şöyle ağladık, öldük bittik, mahvolduk diye. filmi izlediğimde ilk düşündüğüm "ben ağlamadım yoksa çok mu duyarsızım olmuştu. sonuçta bu sadece bir filmdi, insanları ne kadar ağlatırsam o kadar fazla ilgi görürüz mantığıyla tarih ticarete dökülmüştü, ve ben bunun farkındayım. filmi defalarca izlerim güzel çünkü. ağlar mıyım? asla.
