Gece gece gozlerimi yasartan dedem, babalar günün kutlu olsun. Simdiden çok özledik seni, haala alışamadık yokluğuna. Hayatta olmadığın ilk babalar günü bugün. Tam 44 gün geçti doktorun ölüm haberini bana vereli.. ben ilk defa bu kadar yakın birini kaybettim dede, seni.. hem de kendi kulaklarımda duydum doktorundan "kaybettik" cümlesini yoğun bakımın kapısında. Ben ilk defa sana o kadar ağladım. Ben ilk defa bir ölüyü öptüm o gün. Ben ilk defa bu kadar çok sevdiğim birinin mezara konulmasını izledim. O günden beri yoğun bakimlara giremiyorum ben dede.. doktorum oysa ki ben.. sahi, geçen hafta mezuniyetim oldu.. çok isterdin görmeyi biliyorum. 10 gün sonra da tamamen bitiyor okulum. Artık tam anlamıyla doktorum ben dede. Hani dedeleri hasta olduğu için başka çocuklar uzulmesin ağlamasın diye olmak istediğim meslek var ya.. Artık oldum dede.. sonunda... bu da sana babalar günü hediyem olsun, goremesen de hissedersin bilirsin belki...
Babam.. babasız geçireceğin ilk babalar günün bugün. Ilk defa bu kadar durgun görüyorum ben seni ilk defa bu kadar mahsunsun bu kadar buruk.. biliyorum kutlu geçmeyecek sana bu sefer ama olsun, babalar günün kutlu olsun babam.. seni çok seviyorum..
Sevgililer günü kadar saçmadır.
Duygu sömürüsü günü.
Hep çekinmişimdir böyle günlerde bir arkadaşım babalar günü yaklaşınca televizyon açmazdı, babası yoktu.
Acımasız oluyor böyle zamanlar.
Yine kutlu olsun ama keşke olmasa.
peder bi 9 yıldır falan çekip gitmişti pek görüşmemiştik, bu babalar günü beraberiz ama hiç bir şey hissetmiyorum, normal bir gün olacak sanırım benim için.
Bazen durgunlasirim ben, boyle dolar gozlerim kizarir burnum. bi anda ama. ne oldugunu ben bile anlamam sanki icimde biri varmis da o gune kadar tamir ettigimi sandigim musluklarimi patlatmis gibi aglarim. uc gun. evet tami tamina uc gun aglarim istesem de durduramam gozyaslarimi bi nevi icimin pisligini disari akitmak gibi bi aktivite bu benim icin. oyle zamanlardan birindeyim yine. kocaman sarilmak istiyorum birine boyle hani nefesin kesilir ya kemiklerin acir hah iste oyle. bakiniyorum etrafa kim sarilir diye yine yalnizligim sariliyor bana bu sefer daha da sıkı hem de. cok istiyorum. biri sarilsin istiyorum dokunsun yaralarimi sarsin oksasin saclarimin her telini, gecicek desin istiyorum. guzel gunlerin gelicegine inandirsin istiyorum. sabahlari guzel uyanmak istiyorum kufrederek yine mi ayni sabah diyerek uyanmak icin 19 yil birazcik fazla degil mi sanki? keskelerden hayatim boyunca nefret ettim ama her seferinde yeni bir keskeye daha aciyorum kapimi. bilmiyorum belki de sorun bendedir ben sadece kendi hayatimi kurabilmek yarisindayim, tek gayem bu. ilerde duzgun bi isimin duzgun bi esimin olmasi. evde bulamadigim huzurumu gelecekten ariyorum, icim aciyor bunlari yazarken yine. babami ozluyorum ona uzun uzun bakmayali o kadar zaman oldu ki.. yanimda ama opemiyorum sarilamiyorum. oysa benim babam gozumde cok fazlasiydi bi babadan. hep babama benzemek istemistim ama su anda yerinde buruk bi ofke var icimde. gecen kavga ettik olsen bi damla gozyasi dokmem dedim. dokmez miyim sahi? belki de en cok ben dokerim yanimdayken simsiki sarilamadigim icin, babamin kizi olmayi beceremedigim icin. affet babacim affet seni cok seviyorum ama beni anlayamiyorsun affet senin kizin olmayi beceremedim. keske zamaninda tutsaydin ellerimden itmek yerine belki farkli olurdu her sey. affet. babalar gunun kutlu olsun babacim. uyurken degil de uyanikken opersin belki bi gun, iyi geceler babacim iyi geceler annecim.
Sabah uyanırsın, gözlerini ovuşturup, bir heyecanla takvime gider gözlerin, aman Allah'ım bugün o gündür, içini bir heyecan kaplar sonra, yemeyip yediren, gerektiğinde ceketini satıp seni okutan babana armağan edeceğin 365 günün belki de en güzel minnettarlık günüdür o gün; sonra bir çiçek, bir torba dolusu şeker ve bir şişe suyla mezarlığın yolunu tutarsın...
Bu sene babamın yanında olamayacağım, ilk defa. Bu çok kötüymüş. Anneler günü kadar toplumda karşılık bulmuyor babalar günü ama, benim için hep özel olmuştur bugün. Daha ilk okula giden bir çocukken, resim çizerdim ona hediye olarak, defterime.
Lisede hediyeler almaya başlamıştım, çakmak kravat gibi. O zamanlar müstakil, bahçeli bir evimiz vardı, bahçesinde oturur mangalımızı yakar bütün aile beraber zaman geçirirdik. Anneme salata yaparken yardım ederim ben, babam elinde efesin tombul şişesi ile etleri pişirirdi. Canım babam, babalar günün kutlu olsun, en sevdiğin şeyi, efes’i göndereceğim bu sene hediye olarak sana. Umarım mutlu olursun….
