17 yaşındaydım toprak aldı benden. son bakışı kalbimde yara gibidir hala.
gerçi yaş oldu 32, evlendik, bir de kızımız var. o bana tatisa* diye hitap ediyor. ben de babama öyle derdim zamanında. hoşuma gidiyor evet.
Yahu artık kaç yaşıma gelmişim avukat olmuşum hala küçük çocuk gibi davranıyorsun bana ama sorun şu ki fark bile edemiyorsun.artık büyüdüğümü kabullen.
baba : sabah erkenden evden çıkan , akşam eve dönüş saati belli olmayan , hesap sorulmayan , ne yapsa hatasız yapan, vefasızlıktan şikayet eden , anne denen en değerli varlığı sabrıyla sınayan, evlatlarını hayırsızlıkla suçlayan , evde anne-cocuk denen varlıkları kimi zaman hizmetçi olarak kullanan ,itiraz edildiğinde de "siz adama bakmazsınız " diyip sofrayı bir birine katan ataerkil toplumun başımıza diktiği şam cinsinden bir varlık.
her evlat için önemlidir fakat bir kız çocuğu için çok daha önemlidir kanımca. ilk aşktır baba, ilk karşı cinstir anneniz ve size benzemeyen olarak tanıdığınız ilk insandır, ilk koruyan kollayandır.
Bu aksam itibariyle beni ilk defa kaldırmış insan o da anamin zoruyla olmuş neymiş efendim buraya yanıma geliyormuş sözlük valla hazırlandim aşağıya indim bekledim babamı ama telefonla şok oldum kaldım 1 hafta aramayacagim trip atıyorum hıh.
