ayrı yaşıyorum kendisinden. aynı şehirdeyiz ama pek görüşmüyoruz. belki ayda bir. dün gece kaza yapmış motorla. hastaneye gittiğimde her tarafı kan içindeydi. iki eli göğsüne konmuş ve ellerinin arasına kimliği tutuşturulmuş. buz gibi adamımdır ben. en sevdiğimin ölüm haberini alayım kılım kıpırdamaz. ama seni öyle görünce içim azda olsa cız etmedi değil. ne bileyim babasın sonuçta işte.
ben niye bunu buraya yazdım şimdi ?
Baba: En bilgili, en güçlü, en güzel, en cesurdur; öğreten, akıl veren, eğiten, koruyan, yönlendirendir. Baba: kızının sahibidir.
Kız: babasının yanında korunaklı, güzel, akıllı, cesurdur; öğrenen, söz dinleyen, eğitilen, yaramazlık yapandır. Babası, fiziksel olarak yanında olamadığı zamanlarda babasının gölgesinden, ruhsal varlığından güç alıp kendini koruyandır. Babasının kızı olmak için çabalayandır. Kız: babasına aittir.
Bu yüzden her "babacığım" ve "kızım" denildiğinde; tamamen ait ve sahip olmanın hazzını yaşarlar.
dünyaya gelmemize sebep olan iki kişiden biridir. *
herkesin tatması gereken "baba sevgisi" duygusunu bize tattıran kişidir ayrıca, yıllar geçip kendi paranızı kazandığınızda ve aylık geliriniz babanızın aylık gelirinden yüksek olsa bile ara ara "paran var mı?" diye soran kişidir.
annelik duygusal, içgüdüsel bunlara dayanarak psikolojiktir.çocuk anne rahmine düştüğünde hormonal dengeye dayanarak oluşur. babalık ise yavaşça kazanılan bir emek sonrası oluşan duygusal yapıdır.mantıken düşünüldüğünde emekle kazanılmış işin değeri her zaman daha çoktur.babalık bu yüzden belkide kutsaldır.
Hayata bakışımı değiştiren insandır. Ben kendimi küçük kız çocuğu olarak görürken bana koca bir adammışım gibi bakan adamdır. En sevdiğim, bu yüzden de elimden ilk alınandır.
genelde annenizi siken adamdır. ayrıca zamanında sırf eve misafir geldiğinde çalayım diye beni gitar kursuna göndermeye çalışmışlığı da vardır. ben bateri diye tutturunca ya gitar ya hiç demiştir. sonuç olarak ben kendi imkanlarımla bateriyi öğrenmişimdir. şu sıralar yetenek sizsiniz de 5 yaşında bi çocuk bateri çalmakta ve babam "bizim oğlan da çok istediydi bundan ama apartmanda olmaz ki.." gibisinden konuşmakta. vurasım var ağzına.
hakkında nasıl hissedebileceğini bilemediğin bir insandır kendisi. bi gün düşünürsün babam benim işte korur beni kollar danışır bana, önemser.akşamına bütün düşündüklerini tersine çıkarıverir.çünkü baba sana önem verirken belki de bunu görevi bellediği içindir.babayım ben yapmam lazım dediği içindir.ama ona ters düşen bir durum olduğunda sana bırak danışmayı ezer geçer, ne olduğunu bile anlamazsın.sonra yine düşünürsün, galiba kötü bir babam var ama yine de seviyorum dersin. bunu içinden söylerken bile on kez düşünürsün.
kızar, kızdırır, sizi anlamadığını hissettirir ama onu anlamanızı bekler.
ama asla kötü değildir. çekinir evet, duvarları vardır. konuşmaz evlatlarıyla öyle her şeyi. ama sever, çok sever. asla sizin başkası tarafından üzülmenize tahammül edemez.
önünde dayanamayıp, kendimi tutamayıp ağladığım gün "koca bebek" derken sesinin titrediğini, gözlerinin dolduğunu gördüm ya. bir de saçlarımı okşayıp, beni bağrına bastın ya. bir de "benimle hep böyle konuş yavrum, sakın susma, ne derdin olursa olsun bana anlat" dedin ya. ister çekilmez ol, ister lanet, ister huysuz; hiç fark etmez. ben senin yıkılmaz dediğin duvarlarının arkasında beklerim, yine gitmem.
