baba:kızım o ne?
kız:ilaç baba
b:ne bakayım o
k:(hemen arkasına saklar)ağrı kesici ya önemli bir şey değil
b:ver bakayım ver şunu
k: olmaz ya(herneyse baba alır ilacı )
b:doğum kontrol hapı neden kullanıyosun kızm? (kim bilir aklından aynı anda kaç tane şimşek çaktı)
k:düzensizliğim var doktora gittim bunu verdi ayrıca yarın bana para ver doktora gidicem
b:haa tamam.ne kadar.
k:200 tl cik.
tabikide kız bunun yarısını doktora verir geri kalanını da cebe atar nasılsa babalar kızsal konulara gelince bonkör olur ve susarlar.
+ babaaaam canım ciğerim içim dışım
- seni almaya gelemem işim var.
+ babaların babası bu yağmurlu hava da kızını sokaklarda mı bırakacaksın.
- ne sokağı ya şirkette değil misin sen otur çalış işte fazla mesai yap.
+ arabalı sevgilim olsaydı onu arardım.
- tamam aradın işte keh keh keh
+ tamam o zaman bekliyorum seni ehuehu
- ya araba kullanmayı öğren ya git evlen.uğraşamam senle 20 dakika ya geliyorum bekletme beni.
+ öperim siziii x beeey ihihiihih
neredeyse her yağmurlu hava da aynı konuşma. bi kaç cümle oynasa da taslak bu işte.
tatilden dönen baba indirimli istanbul kart'ını hacılamış kızının odasına gelir.
baba: besili, benim kartım sende değil mi?
ben: evet. bak televizyonun üzerinde istersen.
baba: hıım. yok şimdi değil de, kocaeli'ye gidicem ben. o zaman alırım.*
ben: hayırdır baba?
baba: biz salondaki mobilyaları alırken bana "hayatta eskimez. sorun olursa getir, yenisini vericez." dediler. şimdi annen çok alçak diye oturamıyor. yenisini istiyor. gidicem onlardan yenisini isticem bedavaya.
ben: %&/+^&% - toparlandıktan sonra - baba önce bir telefon açsaydın? 20 sene önce almışsınız. bence vermezler hani öyle hemen yenisini. manyak mı bu adamlar?
baba: yooook. ben gidicem. öyle dediler. alırım ben.
ben: ee baba adamlar aynı yerde mi bakalım?
baba: aynı yerdedir. nereye gidecek?!
ben: hayır yani belki kapanmıştır? bakalım senin satınaldığın adam duruyor mu? dursa da seni hatırlar mı? hatırlasa da sözünde durur mu? kim kime bedava mal verir baba!?
baba: yoook. o verecek. - çok inançlı adamdır. inattır ayrıca.
ben: bence gel önce bir internetten bakalım. firma duruyor mu anlayalım. telefon aç, görüş. ona göre git. yazık o kadar yola.
baba: - son derece isteksiz ve fakat "iyi hadi bakalım" modunda - iyi tamam.
merak edenler için not edit: dün izmit'e gitti sabahın köründe. fabrikayı bulmuş. ama fabrika batmış. 20 yıl olmuş tabii. bir de şimdiki sahipleriyle dedikodusunu yapmışlar. "oğullarına işi öğretmedi sahibi. devam ettiremediler peeh peeh" diye. görüştüğü bir adam, "ben sana aynısının istediğin gibisini yaparım. ama çok tuzluya mâl olur hacı." diyince bizimki kalkmış gelmiş tabii. allah biliyor ya, babam gibi inanmak istedim. öyle olmuyormuş demek ki o işler.
anne bayramlaşmaya komşulara gitmiş, evrendekibirtoz ve baba kişisi televizyon izlemektedir. tesadüfen ntv spor'a denk gelinmiş ve maç öncesi yorumlar dinlenmektedir. baba basketboldan zerre kadar anlamamakta, sadece ebs sayesinde ömer aşık ve emir preldzic hakkında az buçuk bir şey bilmektedir.
ebs: baba maçın olduğunu bilmiyordum bugün ya. bi de fenerbahçe ülker'inmiş. bugün televizyon benim baba kusura bakma, bu maçı mutlaka izlemeliyim. zaten her gün film izliyorsun kanal türk'te vallahi silicem şu kanalı bir gün o olacak.
o sırada fenerbahçe ülker-b. bilbao maçı öncesi emir'in maçtaki durumu konuşulmakta ve oyunundan bir kesit gösterilmektedir.
baba: kızım sen emin misin maçı izleyeceğine? şu adını getiremediğim çocuk için izleyeceksin dimi. hatırladım emir'di.
ebs: ya baba sen de abartıyorsun, ömer (bkz: ömer aşık) olsa bir şey demeyeceğim de emir'i sadece oyunundan dolayı izliyorum.
baba: ömer olsa bir şey demeyeceğimmiş bak sen şuna. kırk yıllık arkadaşı sanırsın. ömer dediği de bizim mahalledeki sümüklü bir çocuk vardı ona benziyor. ah ah, eski zamanda böyle miydi. iyice amerikan babası olduk çıktık, nerde eski günler peyyyyy. ( burada baba leyla ve mecnun'da, mecnun'un repliğini söylemeye çalışmakta anca başaramamakta.)
biraz zaman geçer ve baba tekrar ömer hakkında konuşur.
baba: ya aslında sen böyle uzamaya devam edersen, sana kısmet bulunmaz. 1.80 oldun çıktın başımıza. şu ömer dediğin edepli terbiyeli çocuk demiştin dimi, aslında uygun gibi ya, şimdiki çocuklar da terbiyesiz sigara içiyorlar, içki falan. sen onlardan uzak dur kızım, el bebek gül bebek büyüttük anlamazsın sen bu tipleri olur mu güzel kızım.
ebs: wtf?!?!!!
- baba iki gün sonra fatoş'un doğum gününe gidebilirmiyim?
+ fatoş kim?
- sınıf arkadaşım gidiyim mi?
+ babası neci?
- (gbt'sini getirseydim ya hay aklıma) asker.
+ rütbesi ne?
- çavuş. Gidebilir miyim?
+ bakarız.
- maden bakcaktın bu kadar soruyu neden sordun baba?
+ hesap mı soruyosun sen bana? Otur oturduğun yere gitmiyorsun bir yere!
bilmemkim: liseden arkadaş. uzak bir şehre gelin gitmektedir.
ben: bilmemkim in düğünü var haziranda. gitsem mi ki?? ( sevimli görünmeye çalışılır burda.)
baba: söyle o çocuğa iş güç sahibi olsun da istemeye gelsin artık. o zaman gidersin istediğin düğüne. ben uğraşamam senle yeter.
kız, ciddi bir soğuk algınlığı geçirmektedir, ama bir yandan da çok sevdiği takımını 2 ekim 2012 galatasaray sporting braga maçı'nda destekleyebilmek için bu rahatsızlığı evde kimseye belli etmemeye çalışmaktadır. çünkü bilir ki hasta olduğunu öğrenirse babası kızına maçı evde seyrettirmek için elinden geleni yapacaktır.
maç günü sanırım rahatsızlığın yüze yansıdığı anlardan birinde baba kızın yanına gelir yüzünü tutar ve olaylar gelişir:
baba: (eli kızın alnında) senin ateşin var.
kız: yok baba bir şeyim ya, maç heyecanı.
baba: ne maçı? maça mı gideceksin bir de bu halde. hasta olmuşsun sen.
kız: baba ya 6 sene sonra ilk şampiyonlar maçımız, gidersem ölmeyeceğim kesin, ama gitmezsem ölürüm ben.
baba: (imalı bir şekilde) sen gerçekten "hastasın!"
--spoiler--
bir süre devam eden ikna çalışmaları
kızını ikna edemeyeceğini anlama süreci.
--spoiler--
tamam, git ama sakın "ben kötüyüm gel beni al." diye arama beni. bir de inşallah 3 fark yersiniz. (baba koyu beşiktaşlıdır.)
kız: tamam. (gülümser ve normal zamanda hiç içmeyeceği ilaçları büyük bir istekle içer ve daha iyi olur.)
ancak baba yüreği bu dayanır mı? stada girene kadar kızına sürekli "nasılsın, iyi oldun mu? bir şey olursa mutlaka ara." diye arar. maç çıkışı da uykusundan fedakarlık edip kızını yarı yoldan arabayla gelir alır.
evet, şimdi de en güzel yanına gelelim: bildiğiniz gibi o akşam 3 fark yemedik, 2 fark yedik. ancak, babam o yolculuk boyunca ağzını açıp da maç hakkında en ufak bir alaycı, kötü yorum yapmadı.
2 gün sonra ben sordum, "eee baba, yenildik bir şey demedin, yorum yapmadın."
baba, bir şey demez sadece gülümser, şevkat dolu. ama o gülüşü kızına o an çok şey anlatır.
sanırım can yücel'e bir konuda katılıyorum, ben de "bu hayatta en çok babamı sevdim."
6 yaşındaki kız:baba akşam bana barbi getirirmisin?
baba: tabi kızım sen istersinde getirmemmi.
kız:baba seni seviyom.
baba:kızım sen yeterki büyünce ayşelere yatılı ders çalışmaya gitme ben sana her bişey alırım.
adamın zihniyeti yıktı beni iyi varsın komuşum nevzat abi,süpersin.
babamın kalp hastalığı olduğunu öğrendiğinde bana yaptığı konuşmadır. hiç aklımdan çıkmayacak olankonuşma. bana tüm ekonomik gelir giderlerimizi borçlarımızı gösterdiği ve sanki her an gidecekmiş gibi konuştuğu diyalog.
