bugun arjantin almanya macinda yasanan diyalogtur. mac esnasinda hararetli bir tartisma vardir. tam o esnada almanya nin topu direkten doner:
+pic top, kaleye girseydi goldu.
-asfsdaadadfs...
marmaris'te anne ve baba ile çay içilmektedir. fonda ise sinan akçıl'dan tabi tabi çalmaktadır.
-nasıl çalmış pezevenk. bulgar bi herifin şarkısı bu aslında.
+azis'i mi diyosun?
-hee adı aklıma gelmediydi evet azis.
+...
-...
+...
-püüü terbiyesiz! nerden tanıyon sen azis'i?
+sen de tanıyosun baba.
(south park sessizliği)
baba kişisi kırılan duş başlığı yerine fonksiyonlu bir başlık alıp gelmiştir fakat çin malı olduğundan suyu çok az akıtmaktadır.
ben: yarın duşa girdiğimde o aptal şeyi orda görürsem banyomu yapar ve kırarım
baba: tamam değiştircem yarın
ben: gitmişin 10 tl verip gelmişin kırık olan daha güzeldi
baba: ne 10 tl si 20 lira verdim ben ona
ben: yarın onu banyoda görüp kırdığımda bir 20 lira daha verirsin napar? kırhhh yapar*
ikive3: baba burdan bişey istiyor musun ne getirim? (Almanya)
baba: yok kızım bir şey istemiyorum. (ala ala )
ikive3: iyi tamam.
baba: yani bi litrelik Jack getir işte free shoptan al.
ikive3: tamam.
baba: bi de yoğurt çilekli çikolata
ikive3: ok.
baba: hindistan cevizli de getir ama beyaz olmasın , bi de after eight.
ikive3: baba taksit taksit söylemesene . başka?
baba: başka yok bu kadar.
ikive3: tamam , hadi annem istiyor telefonu.
baba: dur dur, lakritzi unutma.
ikive3: iyi ki bir şey istemiyorsun ha!
baba: iyi o zaman bana o dediğim paletleri de getir.
ikive3: ya baba oha o çok yer kaplar.
baba: getir. hadi iyi yolculuklar.
göbeklendi bu aralar peder bey, yaşlandı da. baktım ekmek poşetine yollanıyor yine;
"baba, portakal soyayım onun yerine"
"sen soy, ben ekmekle de yerim"
yıllar yıllar önceydi. çok önceydi, hatırlayamıyorum. ramazan bayramına yakın bir zamandı. bayram için alışveriş yapılacaktı. babam o gün gelmedi. annemle yaptık alışverişi.
akşam babama aldıklarımızı göstermek adına gömleği ve pantolonu giydim. babamla televizyon arasına geçtim ve;
yitik mimar: bak, bayramlıklarım bunlar. baba: hayırlı olsun. güle güle giy. ym: ha ha ha ha ha ha ha b: (ters ters bakar, sonra tv'ye dönmek için kafasını kenara çeker) ym: ha ha ha ha (yavaş yavaş uzaklaşmaya başlanır) ha ha ha b: ne gülüyon lan, hayırdır? ym: güle güle giy dedin ya. b:...
babam o gün sustu. bir daha da konuşmadı benimle. hep bir mesafe oldu aramızda. sanki hep gülüyormuşum gibi ters ters baktı bana.
keşke o gün kıyafetlerim parçalanana kadar dövseydin beni.
baba: oğlum telefonuna girdim, whatsapp'ına baktım neredeyse hepsi erkek... hep erkeklerle konuşuyorsun.
hebo: eee nolmuş baba?
baba: oğlum, eşcinsellik varsa bana açıkla... ben senin babanım ve sen benim evladımsın.
hebo: Fatal error!!
Doğum günü, anneler babalar günü vesaire kutlama gibi bir huyum yoktur. Kapitalizmin saçmalıkları, para tuzağı vesaire yarım saat açıklama yaparım ama konumuz bu değil.
Her babalar gününde üşenmeden arar.
+ oğlum bugün günlerden ne?
- babalar günü mü yine baba daha geçen sene kutladım. *
+ evet ben 7 kere aradım ve hadi kutla demiştim.
- ya baba 1500 kere anlattım sana sevmiyorum bu uydurma günleri. Ben seni kalan 364 gün aramıyor muyum? Sadece yılda bir kez babalar gününde mi aramamı isterdin?
+ boş konuşmada kutla hadi işim gücüm var.
- babalar günün kutlu olsun babacığım. Şuan boyun birkaç santim uzamıştır pantolonlarının paçasını terzide ayarlattır.
+ boş konuşma bişey lazım mı?
- yok değil sana lazımsa söyle zorla kutlattın bir de hediye alim tam olsun. *
+ kardeşin de aramadı ona söyle benden habersizmiş gibi ara babamın babalar gününü kutla de. Sadece parası bitince arıyo eşek.
- yaa baba bak gördün mü ne evlatlar var. *
Her babalar günü bu ve türevlerini babamla yaşadığımız diyaloglardır. *
yenicocuk: baba bak bitane daha e posta açıyorum sana bunla kaydolacaksın
baba: tamam tamam aç hadi çabuk ol
yenicocuk: güvenlik sorusu istiyo ilk evcil hayvanın ne ?
baba: kendi adını yaz
edit: evin ilk çocuğuyum.
tarih dun. kus cenneti varmış yasadigimiz yerde. oraya gezmeye gidiyoruz arabayla.
ben cok neseliyim. cok basit ve disavurumu olan bi nese bu yalniz. baya baya camdan disari " naber lan manda" diye bagiriyorum. arkada kardesim de mutlu. mutlu bi aile tablosuyuz. lakin etrafta kus yok. hic yok hem de. normalde sehir merkezinden duydugumuz kadariyla bile ses isitilmiyor. cok canim sikildi tabi.
-git bana sigara al gel
+baba şimdi olmaz işim var
-bak ben giderim o zaman
+cok makbule geçer baba sağolasın
-dalga mı geçiyon lan sen benle eşşoleşşek kalk al gel çabuk
+Of babaaa.
bir şeye ihtiyaçları varsa konuşur kendisi. inci gel şunu yap inci gel bunu yap. Bende az nazlanıp yine yaparım.
Hoş, başka zaman da konuşmak istemediğinden değil, konuşmadıgım için o da konuşmuyor haklı olarak.
Zaten espri anlayışımız ayrı, muhabbet konularımız ayrı... Ne konuşacaksın ki? cümlelerinde mantık bulmak zordur. Ve ben gereksiz konuşan insanlardan hoşlanmam.
Aslında Kötü biri de değil ama çocuk gibi be... Hastalandıktan sonra ilaçları yüzünden daha da gitti aklı.
Olanlar yüzünden de maalesef herkes onu sorumlu tutuyor. Aralar daha da bozuluyor. Aradaki soğukluk daha da şiddetleniyor.
Hiç yakın hissedemedim ben zaten babama. Böyle elin adamıymış gibi hissediyorum, yakınlık kuramıyorum.
Gerçi ben hiç kimseyle yakınlık kuramıyorum...
+ baba arabanın anahtarını verir misin?
- oğlum bulamıyorum ki nereye koydumdum yav..
+ tüh depoyu fulliycektim neyss artık
- anaaa cebimdeymiş lan al hadi git eşek sıpası.
Baba ile çocuğu arasında geçen diyaloglardır. Rahmetliyle aramda geçen bir diyaloğu size aktarmak isterim.
+Sen bana ne yapıyorsan çocukların da sana 10 katını yapacak.
-Baba acaba benim sana yaptıklarımın 10 katını sen büyükbabama nasıl yaptın?
+Kem,küm... Geç bakalım dalganı.
Şaka bir yana babanız varsa gölgesi bile yeter. Ah ulan yaşarken kıymetini bilemedik.
