boyundan büyük laflar eden cocukların söylemleridir.
1-teyze bu bihter adnanın aşkısı, ama behlülün'de aşkısı ,yani hangisi hangisinin aşkısı? (hönk)
2-dede senin kızların neden evlenmedi gelin olmadı ama dede ben gelin olucam evlenicem.dede senin kızların neden evde kalmış? (ben dumur)
3-anaokuluna giden minik ikizlerimiz arkadaslarının dogumgunu olması nedeniyle hediye telasına duserler.
anne-kızım ne hediye alıcaksınız arkadasınıza?
1 nolu mınık- ben saat alıcam
2 nolu mınık-ben elbise alıcam
anne-elbise olmaz bedenını bilmiyoruz baska bısı dusun..
2 nolu mınık- anne cok komıksın .ben yarın caktırmadan yakasını kaldırır bakarım numarasına .
anne-dumur..
bahsettıgım mınıkler 4 yasında olup okuma yazma bılmemektedırler.
bir arkadaşımın çocuğu ilk okul birinci sınıfı bitirdi. karneyi alıp eve gelmiş. salonun ortasında yere fırlatmış demiş ki:
"oku oku dediniz. alın işte, benden bu kadar!"
grupla beraber çocuklara matematik etkinliği yaptırılırken hepsinin hep bir ağızdan cevap vermesi üzre birimiz " ama parmak kaldırın tek tek söyleyin" gibi bir uyarıda bulunur. bunun üzerine çocuklar daha sessiz bir şekilde durmaya başlarlar. aynı arkadaş da çocukları gaza getirmek için " aaa bu ne kadar uslu bir sınıf böyle" der.
bunun üzerine öğretmenleri " ah siz bir de diğer zamanlar görün, aldanmayın" gibisinden kendince söylenir. bunun üzerine gayet sakin,kendinden emin olan arkadaş bize ve öğretmene bakar, ağır bir edayla
-yoo, katılmıyorum bence gayet uslu bir sınıfız.. der ve sisler eşliğinde sınıftan ayrılır.
otobusteyim. kitap okumaya calisiyorum. tam arkamda iki kardes. 6-7 yaslarinda. biri annesinin kucagindan bana bakiyor. diger kardes de bagirarak sarki soyluyor. anasi olacak kadin sus bile demezken, diger cocuk kardesine diyor ki:
- arda sarkiyi icinden soyler misin. abla kitap okuyor.
