1 saatlik uykuyla işe gittiğim andır. yani şu an hele ki tüm gece rapor hazırlamayla uğraştıysam üstüne gün içinde hunharca işim varsa mesela 3 derse girecem, 2 den once milli egitime dilekce vermem gerekiyor. 7 saatlik bi hatay nigde yolculugum var. cuma gunu 8den aksam 6ya kadar yuksek lisans dersim bu bitince aksam 7 de nigde hatay yapmam en gec gece 12 de evde olmam gerekiyor. haftasonu 9 da bir daha ders ve ustune 13 de sınava varsa kisi buyumek zorunda kalabiliyor.
her andır. saniyede saç telinin binde biri kadar uzasamda boyumun uzadığını biliyorum, hafiften sakallarımda çıkmaya başladı. abi bana camel ver dediğimde refakatçi olmadan vermiyoruz cevabı yerine sigarayı alabildiğim andan beri büyümüşüm ben bence.
Birçok örnek gösterilebilir ama kadın da erkek te olsanız annenize babanıza naz yaparsınız. Hasta olunca sizinle ilgilenmesini biraz daha ilgi göstermesini istersiniz.
Ben babasız büyüdüm, sağolsun annem, yokluğunu hiç hissettirmedi. Ama yine moralim bozulduğunda , canım sıkıldığında veya hasta olduğumda daha fazla ilgi göstersin diye sırf bir kez dokunsun saçımı okşasın güzel bir kelime söylesin diye çok naz yapmışlığım vardır.
Ama birgün yine hasta veya moralsizken, bunu yapamadığımı, yapmamam gerektiğini düşündüm. işte o an büyüdüğümü tam anlamıyla hissettim.
Çünkü o üzlücekti artık onun değil benim onun nazını çekmem, ilgi göstermem gerekiyordu. Kendi gereksiz şeylerimle ana yüreğini incitmemek gerektiğini anlamıştım o gün.
