otuz yıl sıla hasreti çekmiş gurbetçinin vatan toprağını gördüğü an gibi gibidir. yol hiç bitmeyecek eve hiç gelinilmeyecekmiş gibi gelir, kapı açılır ve işte orada duruyordur emektar istirahatgah. özlemle sarılınır ve öpüp koklanır. off uyku. maşallah.
