Aşktan gözü kör olmak denir ya çok doğru bence. Aşık olduğun kişi gözüne güzel gelir insanın. Mesela başkası için buna mı aşık olmuş diyoruz. Ama ona göre dünyanın en güzel insanı o çünkü aşık.
Beyin aşık olduğu kişiye "bak bu çok güzel" demiyor. Bu kişi ile çocuk yapmalısınız diyor. Bir sen bir ben bir de bebek olarak formula edilen olay da tam olarak bu.
Kimyasal olarak birinin yörüngesine girme ve çıkamama hâlidir aşk.
ilk okulda 4 yıl aşık olduğum biri vardı.
4.sınıftan 8.sınıfa kadar deli gibi platonik aşıktım.
Neyse geçen instagramdan buldum ay ben bunu mu sevmişim mk diyip korkup kapattim. Bence insana öyle geliyor aşk öyle bir duygu ki o kişinin kusurlarini bile goremiyosunuz.
Bize öyle gelir. Genelde arkadaşlarımız uyarır bu tipsiz/çirkin, sen bunu çok mu aradın vs. diye ama biz onun güzel bir özelliğinden bahsedip sürekli onu savunur dururuz, çok güzel/yakışıklı olduğunu düşünürüz.
neden aşık olunan kişinin her şeyi bize çok güzel eşsiz falan geliyor? Yani öyle olduğu için mi aşık oluyoruz ona yoksa aşık oldugumuz için mi öyle geliyor?
Yumurta mi tavuktan tavuk mu yumurtadan. Hadi atayizler bunu da aciklayin.
