aşık olduğum veya olacağım kişiden geriye kalan en alakasız durumları bile zihnimde tebessümle hatırladığım vakit anlarım. yani misal; aşık olduğumu hemen anlamam aslında, geriye tek kalınca zihnimde olan kalbime vurur, ya tatlı sızıyla ya da tatlısı olmayıp sadece sızı ile. o kalan sızı da geçerse zaten ya aşk bitmiştir ya da hiç olmamıştır. bitmiştir demek bile pek olmadı sanki. bu kadar hassas duygularda bitmiştir demek pek kolay değil çünkü. o zaman evet evet. ya aşığımdır ya değilimdir durumum oluyor benim. ortası yok kesinlikle.
Ondan mesaj geldiğinde yüzünüzde farkında olmadığınız bir gülümseme belirir.
Yazışırken, ağzınız kulaklarınıza varır. Aradığında, heyecan ve panik haline geçersiniz.
Görüştüğünüzde ise türlü sakarlıklar yaparsınız. Hayata daha pozitif bakmaya başlarsınız.
Yemek yerken ve bir şeyler içerken aldığınız tat bile farklılaşır.
Yeni bir yer gördüğünüzde "keşke o da burada olsaydı" diye düşünürsünüz.
Dinlediğiniz şarkılar değişmeye, şarkı sözleri ise daha anlamlı gelmeye başlar.
Kişisel bakımınıza ve giydiklerinize daha fazla özen göstermeye başlarsınız.
Gözleriniz parlamaya ve yaratıcılığınız artmaya başlar.
Yani siz, siz olmaktan çıkıp başka bir şey olursunuz. Çok daha güzel olursunuz.
lisede bir diksiyon hocamız vardı, kendisiyle ilgili aklımda kalan tek şey kırmızı saçlı olması ve "bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi hissediyorsanız aşıksınızdır" lafıydı. kral kadınmış.
görmeyince özlersin, görünce çok seversin ya hani. o an, seni üzecek herhangi bir durumun olsa bile onu düşünmeden anı yaşarsın. her ayrıntıda bir hikayen olur onun için. ona dair. o ayrıntı her ne ise işte o ayrıntıya baktıkça hatırlarsın. şey olur ya bir de. onu öyle bir seversin ki, hayatınızda ki diğer insanların güzel davranışları bile, aşık olduğunuz kişinin en normal tavrı kadar güzel gelmez ya aslında. işte en güzel şey de burada aslında.
