beraberinde götürdüğü düşleri iade etmesi yönünde bulunduğun talep. ne zaman geri dönüş yapacağına dair bir fikrin olmasa da sen yine de düşlerinin peşinde olduğunu, onların hayatında önemli bir alanı kapladığını kendisine ifade etmek istersin. neden etmeyesin ki? yıllar yılı emek verdiğin, geceleri yıldızlarla, gündüzleri güneşlerle düğümleyerek ilmik ilmik yosunlu duvarlara, soğuk taşlara, işaret parmağınla tuttuğun gökyüzüne dokuduğun hayalleri geri almak elbette senin hakkın. bir başkasını severken senin hayallerin onun ne işine yarayacak ki hem? üst üste koymayı denese en fazla üçüncü kata kadar çıkabilir, sonra zaten kendiliğinden yıkılır. o düşleri sadece ben yüksek kulelere ve uçsuz bucaksız enginlere çevirebilirim. işte bu yüzden bir yanım eksik, kırık, sarılı, gerçeğin boğucu gölgesinde. düşlerimi iade et! yeni bir dünya kuracağım kendime sensiz, sessiz ve uzak iklimlerde. düşlerimi iade et! sevdiğin insan sana yeni düşler inşa etsin! onların bilmem kaçıncı katında otur....
ondan haberi olmayan düşleri istemek manasızdır. bir insan düşün ki boyu 1-70 bile değil ama tüm hayallerini yerle bir edebiliyor ve sen onları bir daha asla bulamıyorsun. nasıl gömdüyse artık. benim esas takıldığım konu bu.
aşk biraz overrated bir kavram, abartıyorsunuz. kimsenin gelişiyle doğmadığınız gibi, kimsenin gidişiyle de ölmezsiniz. denendi, onaylandı. kasmayın yani.
