aşkın varolduğu..
ancak ona bulduğunuz bahanenin* bir sabun köpüğü gibi
puuf! diye yok olması durumunu yaşatan bu hal,
bu kabullenemeyiş,
böyle bir sebepler ve sonuçlar bütünü.
telefon açıyorsunuz, aşk yok..
kapıya gidiyorsunuz yine aynı cevap bir duvar gibi çıkıyor önünüze
ve herşeye yüklediğiniz bütün anlamlar...
zaten koşa koşa gitmiyorsunuz ki kapıya. ne önemi var.
belki aralığın başlarındasınız.
yani son kışınız ama zanettiğiniz "sonbaharınız", son olduğunu da bilmediğiniz..
yeni bir yıl planları ama aşk yok...
iki taraf da aşık olsa ve yine de her ne kadar aşk tek taraflı olmaya mahkum olsa da..
yaşanmıyor..
tek taraflı,
aşk..
ve onun olmadığı haller işte
bir sabun köpüğü gibi
puuf! diye yok olması...
bu kabullenemeyiş,
böyle bir sebepler ve sonuçlar bütünü.
kimi zamanlarda dokunucak sarılıcak bir insan ararsın bulamadığın zamanlardır zaten yalnızlık. aşk istersin iki oda bir salon olmadığında ölmek istersin. aşkın olmayan her hali mahveder insanı ahali. hele de alışmıssa bünye yokluğunu dolduramassın.
