aşk geldiğinde, mantığın arkasına bile bakmadan gidişini özetleyen cümleciktir. monotonlaşmış hayatın yitirilmesidir. beyin günlük düşünce alışkanlığından sıyrılıp her vaziyeti, her söylemi gelen aşka doğru yönlendirir. yani; bu misafirle ilgilenmekten akla vakit harcayamıyordur.akıl da 'burada barınmam artık imkansız' der ve ruh, beden ikinci misafir olan acıyı karşılayıp uğurlayana kadar bir daha evine uğramaz. fakat çok geçmeden bu arsız iki misafir de bıkıp usandıktan sonra kendi yollarına devam ederler. ardından sadık dost akıl koşa koşa gelir. huzuru size tekrar takdim eder. hoş gelmiştir, sefa getirmştir.
