bana söyle bir bak diyorsun,
yasama sevincini sana ben veriyormusum gibi.
sevgilin olmasam da sevgilinmisim gibi bak.
kumsalda birakilan ayak izi,
kanadin üzerine degen bulut gibi
kayaliklara sürüklenen bir gemiye,
yanip sönen deniz feneri gibi bak bana.
çünkü unutmamanin esigidir.
ve animsamanin kapisidir bakmak.
sevgili irem,
bunun için bile kibrit çakilabilir,
okyanusun kiyisinda.
karanlikta
bir kedi gözü gibi
pençeleriyle dolasirken ask.
x: güzel ve y nin aklını başından almıştır
y: hayatın sillesini küçük yaşta yemiş aşka meşke hiç vakit ayıramamış delikanlı, mert, ekmeğini taştan çıkaran, aynı zamanda okuyan ve benim hayatımda duyduğum en romantik ve de en temiz cümleyi sarf etmiştir.
yer: iktisadi bilimler falültesi merdiveni
zaman: x merdivenlerden çıkarken
y: bir saniye bakar mısın
x: benmiii
y: ???
x: ne vardı (güzelliğinin farkında ve götünün tavan yapmış haliyle)
y: (en temiz duygularıyla)bak bu kalbim senindir al içine sıç . . .
x dumur z dumur teta alfa gama bütün parametler dumur çilekeş pilotun gözünde bir damla yaş
x orospusu 20 sn sonra üfff hayvan deyip yoluna devam eder.
bizim y de "ben böle aşkın ızdırabını s.kim" der hayatına devam eder.
düşlerde sevdim seni söyleyemedim.
sessiz öptüm nefesini söyleyemedim.
sana ben şiirler sözler büyüttüm.
sana ben baharlar yazlar büyüttüm.
sana ben ummalı gizler büyüttüm.
söyleyemedim.
(bkz: Hüseyin Turan)
duy(ur)madım..
sendim oysa bil(e)medin.
parantez içi bir ask yazdım sana
andım adını defalarca.
her bir sevişme sonrasında
içimden cıkartım seni.
sahip olmadın hiç bana *
Ah benim örselenmiş, incinmiş karanfilim.
bir sessiz çığlık gibi, kırmızı, masum, narin.
bu ürkek, bu al duruş...
söyle neden bu vazgeçiş?
ne oldu ümitlerine?
bu ne keder?
bu ne iç çekiş?
sen ki özgürlük kadar güzelsin, sevgi kadar özgür.
o güzel başını uzat göklere
gül güneşlere, gül...
kırılma, küsme sen yine bir şiir yaz.
çok değil, inan az kaldı az.
bu kadar erken susma, biraz bekle...
ağlama, ağlama, gül biraz.
"leyla, eğer ben ben isem, nesin sen; yok sen sen isen, ya neyim ben ?"
fuzuli bu beyti mecnun sahralarda leyla ile bütünleştiğini ve onu her zerresiyle kendinde hissettiğini, yıllar yılı ruhunda onunla birlikte yaşadığını leyla'yı tamamen içselleştirdiğini ve duygularındaki aşkınlığı anlatmak için söylemişti.
o kadar leyla ile doluydu ki; o anda leyla'nın "ben geldim" demesini ikilik saydı özünde. olanı kaybedip karşısında olana kapılmayı aşkın alt derecesi gördü ve...
"ey sevgilli hayli zamandır ben senim, sen de ben! biz, iki beden de tek ruh; bir kabuta çifte bademiz. öyle iken
"sen ve ben" diyerek arada ikilik çıkarma aşkımıza yakışmaz"
.
.
...O gece oturup düşündüm.. Oğlum Bekir dedim kendi kendime "Yolu yok çekeceksin.. isyan etmenin faydası yok.. Kaderin böyle..Yol belli... Eğ başını usul usul yürü".. O gün bu gündür usul usul yürüyoruz işte..
.
. ***
