Ona öyle acı veriyorduki bu duyguları ve bütün gerçekler. Onu öyle uzak görmek, sevgisinin hiç bir zaman karşılığının olmayacağını bilmek, ve onsuz yaşamak, adeta içine bir bıcak misali saplanmıştı. Bu acıya daha fazla dayanamazdı, yüreğindeki o sıkışma, o dolu hissi onu parçalıyordu, kabullenemediği şeylerin tek çözümü onlardan komple kurtulmaktı ve bunun tek bir yolu vardı. Son bir kez onu uzaktan izledi, içinden "elveda sonsuz aşkım" diyerek zehirli iksiri içti, onun hayali gözlerinde, son bir göz yaşı yanağından süzülürken, gölerini sonsuza dek kapadı.
