bir arkadaş sohbetinde adı geçerken bir süredir onu hiç düşünmediğini farkettiğin andır. ne iyisi ne kötüsü gelmemiştir aklına. adı geçiyordur konuşma da ve içinde sızlamıyordur.
öyle bi andır ki yaşadığınızı anlarsınız. tekrar ufak şeylerden mutlu olmaya başlarsınız, onun ismi geçtiğinde hiçbir şey hissetmezsiniz. ona karşı hissizleşmektir, iyidir iyidir.
başka bir aşkın başlangıcı sayesinde olmamışsa hayata dair pek çok şeyin anlamını kaybettiği andır bu an. bi anda oluyor her şey. hiçbir şey anlamıyorsun. *
Sana ait gökyüzünün aydınlanmasıdır. Aydınlık kaygıdır. Oysa karanlık ümittir aydınlanmaya.
Her iki durumda da yalnız olan insanın aşk acısını toprağına gömüp kendini çoraklaştırması, yalnızlığı taşıyabilecek tek şey olan geceyi terk etmesi ahmaklıktır. Koskoca bir ahmaklık!
