akıl sağlığının yerinde olmadığını kabul ederek,suni boşluğu gerçekliği daha belirgin nesnel durumlarla doldurmaktan geçer.
tabi en kısa yoldan etki ise başka bedenlerdir.
kimyadaki o formül gibi (bkz: benzer benzeri çözer)
bol bol yemek yemek ,özellikte tatlı yiyerek mutluluk hormonunu artırmak,kalpteki boşluğu mideyi tıka basa doldurarak gidermeye çalışmak en sonunda hissizleşmek...
ne teselli eden arkadaş ne de seks kendine getirir onu. bu tür durumlarda en iyi gelecek şey yalnızlık ve zamandır. bırakın biraz üzüntüsünü yaşasın, zamanla düzelir. kendini eskisi gibi iyi hissettiği anda biranda yeni bir aşk, yeni bir sevgili bulur ve bu süreç bir paradox misali tekrarlanır durur. üzgünüm...
-atlatabilmek için zamana ihtiyacınız olduğunu unutmayın. 1 haftada (ya da 1 ayda, 1 yılda..) kimse kimseyi unutamaz, siz de unutamayacaksınız.
- mutluymuş gibi kendinizi kandırıp abuk sabuk mutluluk triplerine girmeyin. üzgünseniz, üzüntünüzü yaşayın, rahat rahat ağlayın mesela, içinizi dökün. öyle daha çabuk atlatırsınız.
- facebook'tan, twitter'dan abuk sabuk laf sokucu şeyler paylaşmayın. bakın bunu özellikle rica ediyorum.
- bir de yaşadığınız her şeyin sizin için bir hayat tecrübesi, yeni şeyler öğrenme fırsatı olduğunu unutmayın. eminim ki bu durumdan eskisinden daha güçlü çıkacaksınız.
kısacası kendinizi harap etmeyin, herkesin başına geliyor.
