sokak lambalarının çok az aydınlattığı bir çöpün kenarında, bağdaş kurmuş, sırtını ara sıra insanların geçtiği caddeye dönmüş, üç dört yaşlarındaki çocuğuyla birlikte ekmek ayıklayan kadındır.
biraz önce bağcılar da evime doğru hızlı hızlı yürürken rastladım kendisine.
hemen yanında, karton üzerine çöpten çıkarıp yığdığı ekmeklerle. çocuğu da bir oyuncak bulmuştu. bir pervaneydi sanırım. onu çevirip duruyordu.
geri dönüp yanına yaklaştığımda farkettim gözündeki yaşları. utancını.
bunu, klasik bir dram olsun diye yazmıyorum. sadece böyle insanlar olduğunu da yeniden hatırlayalım diye yazıyorum. bilin işte. ne bileyim.
