Sonuç itibariyle bir insan. Yanında kimse yoksa ve gerçekten çaresiz görünüyorsa yaşı beni ilgilendirmez. Ona yardımcı olmak için yanına giderim ve kibarca neden ağladığını sorarım. Anlatmak isterse dinlerim ona yardım etmek için eğer istemezse kendisi bilir ben yoluma devam ederim. Ve olumsuz tepki görsem bile bu beni ilgilendirmez ben insanlık görevimi yerine getirmiş oluyorum.
karışmam bana ne bundan.
hem topluma açık bir yerde ağlayan kişilerin çok büyük bölümünün yanında, genelde bir kişi oluyor.
tek başına ağlayan birine de neden bulaşayım ki benden rahatsız olmayacağı ne malum ?