bugün

Ağlamaktan daha zordur.
Bu fotograf cok aglayamamak gibi. Benim degil, internette gorup indirmistim. Neden indirdigimi dah bilmiyorum. Simdi basligi gorunce dedim ki bu tam olarak o. Demek ondanmis.
görsel
hissizleşme başlangıcıdır.
Gelin kendi gözyaşlarımı sizle paylaşayım. Belki paylaştıkça azalır.
canının yanması fakat gözlerinin dahi dolmaması...
kendimden koptuğumu söyleyebilirim dostlarım.

acı çekiyorum. haddinden fazla, bir insanın taşıyabileceğinden çok daha ağır.
bilmiyorum bu gidişin sonu nereye varır.
ölmekten değil, bu yükün altında zar zor aldığım nefeslerle yaşamaktan, hep böyle boğulup boğulup ölememekten korkuyorum.

gücüm, arzum, umudum, inancım kalmadı.
Sıkıntılı gibi hissettiren durum. Gözümden yaş geldiği oldu ama çok kısa süreliydi. Şöyle sarsıla sarsıla ağlayabilsem keşke. Önerilere açığım.
Duşta fiskiyenin altında ağlaması, bu en güzeli.
Genelde erkeklerde olur ağlayamayız. içimize ata ata yılda bir belki ağlar belki ağlayamayız. Ağladığımızda ise gerçekten ağlarız, yaşadığımız her şey için ağlarız. Bazen sevdiklerimizi kaybettiğimizde bile ağlayamayız çünkü yakıştıramayız, güçlü olmak zorunda hissederiz çevremizi teselli ederiz, oysa teselliye ihtiyacı olan bizlerizdir.
ağlamak istemek ama..
cene agrisi yapiyor.
ceneye baglantili kulak bile agriyabiliyor.
dayanamayacagim hicbir sey kalmadi.
bundan sonra da aglamam ben.
ne olabilir ki diye dusunuyorum hicbir sey.
cok hirsliyimdir kudururum falan ama aglamam.
duygusuzlukla alakasi yok.
ayni yerine gunlerce ayni siddette vurmayi dene bir sure sonra o yerin darbeden dolayi sinir uclari beyne mesaj yollamayi oteler.aslinda canin yanar ama surekli oldugu icin alisirsin ilk darbeler kadar acimaz.
katlanamayacaginiz seylere katlanmak gormeye dayanamayacaginiz seyleri gormek bilmek istemeyeceginiz seyleri duymak ensem falan sertlesir odun gibi olurum tas gibi bazen diyorum tam da sirasi.
o anlardan birinde.
ne mi yapiyorum hicbir sey.
aklim tutuluyor herhalde ne yaptigimi da bilmiyorum.
bir de benim icin yap der kahkaha atarim ne yapacam kahretsin lanet bir sey.
artik zevk aliyorum dusundukce eziyetin zevke donusecegini tahmin bile edemezdim.
alisiyor insan avunuyor aglamiyor.
Gurur meselesi yaptığım şey ağlayamıyorum.
Bazen zevkle ağlamak gerekir ki acılara bağışıklık kazanasın.
zorlamaya gelmez, içinden ağlamak geliyorsa zaten hüngür hüngür ağlarsın, düşünmeden. ağlayamamak kafaya takılacak bir konu değildir.
ağlamak... o da ne? gözler mi değişti?
değişen biz miyiz sözler mi değişti?
taş erirmiş derler bir mişli zamanda
aşk uçtu söz kaldı dünya değişti!

salih mirzabeyoğlu - münşeat
ağlayası gelememekten kaynaklıdır. ben en son 2019'da mı ağlamıştım acaba?
Kendimi bildim bileli yaşadığım durumdur. En son neye ağladığımı hatırlamıyorum bile.
dear zachary'i izleyin, kesin ağlarsınız. turknet varsa kaçırmayın bence. belgesel film.