duygularin doruk noktasi... bazen mutluluktan bazen de hüzünde agliyor insan, ama her ikisinde de duygularin yogunlugundan dolayi oluyor.
bir gercek de vardir ki icten aglayabilen insanlar genelde icten gülebiliyorlar da.
erkekler icin aglamak gurur meselesidir biraz da, oysa ki icten aglayan bir erkek zayif degil tam tersine ne kadar da güclü aslinda...
unutmaya çalıştıklarım,
benliklerini terk edip, çoktan unutuldular.
hatta yanları sıra;
alıntı yazgılarımı da,
kaderden kürtajla aldırıp,
tövbeye koyuldular!
bense hala,
sende kalan değerlerimi ve seni de unutursam diye korkup,
yanaklarımı ıslak
gözlerimi, makyajsız tutuyorum
eskiden fütursuzca ağlayan kişinin uzun süre kendini sıkması, içinde tutması sonucu gecenin bir vakti aniden eskilerden bikaç yazı, bikaç fotoğraf ve bikaç şarkı eşliğinde gerçekleştirdiğinde yoğun bir rahatlamaya sebep veren, özlemle tetiklendiğinde yürek burkan hadisedir.
erkek adama yakıstırılmayan,hatun kişinin ise kullandıgı en büyük silahlardan olan bişeydir. belki de komplodur bu. nihayetinde en iyi silahlanma önce rakibinin silahını alarak gerçekleştirilen değil midir? bilmem öyledir herhalde. yada bana öyle geldi. her neyse.
bu aglama meselesinden kızlar her zaman tartısmalarda 1 adım öndedirler. haksız olduklarında aglamaya baslarlar ve hersey sona erer. yapmayın ama bunu. böyle çatır çatır tartısmanın içerisine sokulan miğfak tohumları gibidir. olmasındır.
anlatmak belki de kaçarken insanlardan köşe bucak, duygularını... en köhne yerde en sakin zamanda ve bilinmeyen bir tarihin peşinden koşarken yalınayak... ağlayabilmek ! yapılabilecek en insanca şey...
kelimelerin tükendiği yerdir ağlamak. hiç bir kelimenin anlatamayacağı zamanlarda gözlerinle birlikte içinden de akar gider yaşlar. güzeldir ağlamak. hala masum kalabildiğinin göstergesidir.
geceleri ağlamak. herkes uyurken. ne kadar da huzurlu. ama bir o kadar evrene ters.
karanlıkta ağlar insanlar. gözyaşlarını saklarken gururunu koruduğu sanır erkekler. yanılgıdadır onlar. ah ne büyük yanılgı! oysa ne kadar da cahildirler.
bir kadın ağladığında gözyaşlarının her bir damlası cennet kokar. ağlamaktır insanı insan yapan. bir insanın vücudundan sadece iki tane mükemmel varlık çıkar; bebek ve gözyaşı. en güzeli de nedir biliyor musunuz? doğumundan sonra sevinç gözyaşları döken annedir. o iki güzelliği bir arada yaşar. gözyaşlarından gelen cennet kokusu kucağındaki yavruya siner. hayat verendir artık o. ne kadar da mutlu!
karanlıkta ağlama sen ey kadın. her zaman silecek biri vardır gözyaşlarını. ağlama sen karanlıkta.
Kimi zaman kimseler duymasin diye, basini yastigin altina sokarak, kimi zaman hickira hickira, cogu zaman yatagina kivrilip cenin gibi, ona ait olani akitmak..
