genel kanının aksine erkeklerin de yaptığı eylem. özellikle sırılsıklam olduğu kişi kendinden çok uzakta ise, saat 12'yi geçtiyse ve farid farjdad'ın ustaca seslendirdiği keman sololarından da varsa erkek için ağlamaktan başka bir çare yoktur.
duygulara dokunulma imkanını veren olay.
sevindiğimizde ağlayabiliriz ki o bizim anki duygu yoğunluğumuz gösterir. aynı şekilde üzüldüğümüzde ya da acı çektiğimizde, kaybettiğimizde. hep ağlarız. neden? duygular dile geldiğinden.
bir yıldır süren iç sıkıntı ve huzursuzluğa dayanamamam sonucu az önce gerçekleştirdiğim rahatlatan eylem. erkek merkek dinlemiyor ağlayın gitsin, bu şekilde dolmak en kötüsü.
yeri gelir dışarı çıkartmaz insanı çünkü çıktığın zaman aklına o geldiğinde istemsizce dolar gözlerine yaşlar. hapis yaşatır insana ama rahatlamanın tek yoludur.
şu an yapamadığım eylem. babamın ölmesinin üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen fotoğraflarına bakınca hayata edilen küfür ve isyan... adaletini sikeyim dünya her şeyi başıma geldi bir bu eksikti dimi.
duyguların dışa vurumudur adeta. ama ben nedense duygusallıktan çok, sinirlenince başlarım ağlamaya, bağırıp çağırmaya. ama en son başbakanımızın ağladığını görünce kendimi zor tutmadım değil hani. onun sayesinde müslüman kardeşlerimizin haline ne kadar üzülmemizi, hemhal olmamız gerektiği bize adeta öğretti. allah ondan razı olsun.
bu eylemden sonra göze gelen yorgunluğun ve ardındaki tatlı uykunun yeri hiç bi şeyde yok.
gözler mi yoruluyor ruh mu dinleniyor, beden mi gevşiyor anlamadım ama acayip bi uyku isteği kesinlikle oluyor.
olgunlukla bagdastirmak kadar sacma bir sey yoktur. zira insanin dogasinda vardir aglamak. hatta aglayamamak ciddi bir psikolojik sorundur. doktora gorunmeniz gerekebilir.
