değildir tabii ki. ağlamak bir nevi kalp yorgunluğunun gözden ter misali akmasıdır. rahatlamadır. her şeye de ağlanmamalı tabii. o noktayı da siz ayırt edin. gerçekten rahatlayacaksanız ağlayın. zorlama değil.
Neye ağladığınıza bağlıdır. Ancak şu da var ki ağlayan insanların daha çok şefkatli olduğu bilinen bir gerçek. Ağlamaktan zarar gelmez, bilakis rahatlatır insanı. O yüzden canınız sıkıldığında ağlayın, iyi geliyor sahiden.
Zayıflık mıdır bilemem ama kimse görmeden ağlamakta fayda var.
insanlar çok bencil. En yakınınız bile hiç beklemediğiniz bir anda sizi en hassas noktanızdan vurabilir.
Arabamı çekiyorum şehri yukardan gören bir yere. Müziğe biraz ses verip hüngür hüngür ağlıyorum. Evet erkeğim. Zayıflık mıdır bilmem ama çok canım yanıyor lan. Öyle böyle değil. Gün içinde de gülücüklü fotolar paylaşıyorum. Öylemiş. Acı çekmezmişim ben. Sevmiyormuşum onu. Anlamış onu ne kadar sevmediğimi. Acı çekeceğimi bilse ayrılmazmışız. Acı çektiğimi görsün istemiyorum. Kimseye de göstermedim çok şükür. Burayıda nasılsa okumaz diye gönül rahatlığıyla yazıyorum.
Ağlamak zayıflık değildir, aksine duygunu gösterme cesareti gösterdiğin ve insanların gözünde küçülme korkun olmadığı için özgüvenli ve insani bir davranıştır lakin o gözyaşını kime akıttığına iyi karar vermek lazım. Bazılarına değmiyor hiç biliyo musunuz?
Ağlayabilen insan iyi bir insandır. iyi bir insan olmak da sonuçlarına katlanabildiğin müddetçe çok daha kolaydır.
Kötü insan ağlamaz, kötü insan olmayı seçmek de cesaret ister. insan tarafından sevilmemeyi, insanlara acımamayı, kul hakkı yiyebilmeyi gerektirir kötü olmak. Düştüğün anda tekmeleneceği bilirken güçsüz olamassın.
Bu nedenledir ki ağlamak zayıflıktır, bu zayıflık güzel zaaflarımızdandır.
duruma göre değişir ama zayıflıktır çünkü ağlamak en son raddeye gelmektir yapacak hiç bir şeyin kalmaması elden birşey gelmemesidir. mutluluktan ağlayanlar için geçerli değil tabi bu durum. onları zaten hiçbir zaman anlamadım zaten mutlu olduğunda ağlamak nedir.
