Volkan Konak mimoza şarkısının sonundaki şiirde kendini kötüleyip kötüleyip en sonunda SENi KISKANIYORUM BENi AFFET demesi beni çok etkiliyo neden bilmiyorum ama tüylerim diken diken oluyor her dinlediğimde ...
öss yi kazanamadığınızı öğrenen babanızın size eşşoğlu eşşek sen ne haltı becerirsinki zaten demesi belki ağlatmaz ama ''canın sağolsun oğlum seneye daha çok çalışır kazanırsın ben sana güveniyorum'' demesi gerçekten ağlatır...
Sayet sesimi farkedemezsen,
Ruzgarlarin, nehirlerin, kusların sesinden,
Bil ki ölmüsüm.
Fakat yine üzülme, musterih ol
''Kabirde boceklere ezberletirim guzelligini''...
keşke kör olsaydın da hiç görmeseydin deyip gözlerinizin hava durumuna baskı yaparsınız. haliyle karabulutlar falan yığılır bir bakmışsınız yağmur, ortalığı sel basmış boğulmak üzeresiniz.
savrulurken rajonun kırmızı pelerini bu zarif öfkeye..
zaman ki sana hasta oldu, incelikli haytasın...
nüksederken raksını mahallenin maşallahı-eyvallahı...
güzellik be olum...
şimdilik ölümüne kadar hayattasın...
şimdilik, ölümüne kadar hayattasın...