hafta içi her gün saat 7de kalkıp 8de mesaiye başlayan biri için tutmayacağı kanaatinde olduğum olay, ayrıca uykunun vakit kaybı değil yeryüzündeki cennet olduğu fikri bir çok türk insanına yakın gelmektedir.
hayatı yaşamaya düşkün insanın düz mantık ile başarıya gitme çabasıdır. şöyle gerçekleşir:
uyku bir anlamda hayatı yaşamaya ara vermek ise şayet, her 24 saatte ortalama 8 saat uyuyan bir insan 75 yıl yaşayacaksa bunun 50 sini yaşar, 25 sene ise molalardan ibarettir diye düşünür. sonra kendine der ki, titre ve kendine gel ey insan insan oğlu. öleceksin. varken elinde fırsat, yaşa yaşayabildiğin kadar. sonra uyumamaya başlar. sonra uykusuz yaşamaya başlar. sonra sersemleşir ve yavaşça uykuya dalar. sonuç hep hüsrandır.
