özveri ve güven oldukça normal bir ilişkiden hiçbir farkı olmayan ilişkilerdir. telefon faturaları da kurumsal hat sayesinde asgari olan, birbirlerinin kıymetini iyi bilen ve yanyana geldiklerinde vakitlerini verimli harcayan sevgilidirler.
tabii ki kendimden biliyorum. üstelik 3,5 yıldır devam ediyor. *
aradaki mesafeye lanet edip hergün daha da özleyen,
daha da çok üzülen,
hep yalnız hisseden,
hiç içten gülemeyen,
melankoli ile kol kola gezen insanlardır.
mesafe değildir sevgilim seninle aramızdaki, uzansam elim değecek sanırım, hayal ederken yüzünü. geceleri karanlıktan ve yalnızlıktan korktuğumda duyduğum sestir gerçek olan "korkma hayatım bak, ben de karanlıktayım" diyen sesin güldürür yüzümü. final haftasında sıkıntıdan ağlarken güldüren sesin; gerçeğim. kahkalarım gerçek...
özlemle düşündüm seni yine, haftasonunu düşündüm sonra, seni görmenin güzelliğini. işte bu mesafenin en güzel yanı; sen. sonunda sen varsın şehrin. sana uyuyorum, sana uyanıyorum, sen kokuyor ellerim...
şimdi, bıraktığın yerdeyim sensiz uzun gecelerdeyim...
şart mart bilmem ben çoğumuz yaşamıştır bu tür bir ilişkiyi istediğiniz kadar sevdiğinizi ve sevildiğinizi idda edin yaşam alanlarınız ayrı ise olmuyor bu iş olmuyor.
paylaştığınız yer yok,
yoldan geçerken bakıp bakıp iç geçireceğiniz bir köşe başı yok,
birlikte beklediğiniz bir otobüs durağı yok,
siz kuru ayazlarda donarken onların orda kış bile yok...
ayrılınca ne yapacaksınız?
telefona mı bakıp bakıp ağlayacaksınız?
mesajlara bakıp bakıp mı ağlayacaksınız?
neyi özleyeceksiniz?
yürüdüğünüz yolların ne gibi bir anlamı olacak ki?
her eve dönüş sırasında "belki görürüm" ihtimali belirmiyorsa tatlı tatlı yüreğinizde...
ne anlamı varki bunun...
dediğim gibi... çoğumuz yaşamışızdır bunu en az bir kez fakat olmuyor işte...en baştan beri bu şekilde başlayan bir ilişki yürümüyor.
(bkz: yürütenlere bir lafımız yok canım)
(bkz: allah bozmasın)
birbirlerini aldatacak olan sevgililerdir. sakın ola ki, seviyorum, o da beni seviyor falan demeyin. inanın üzülmeyesiniz diye söylüyorum...biz de yedik o boku!
ayrı olan bedenlerdir, biz birbirimizin yanındayız dersiniz. baktığınız, dokunduğunuz her yerde o var sanırsınız. ama yoktur... zaten hiç olmamıştır da. aşk gözü kör eyler, kulağı sağır. ama aşk en çok beraber olmak ister. dokunmak ister, koklamak ister, sarılmak ister. ayrı şehirlerde olunca da olmaz bunlar.
insanız, dürüst insan da yoktur maalesef. bir sıkıntınız olur, yanınızda yoktur. bir sevinciniz olur yanınızda yoktur. işte o zaman içimizdeki hayvan çıkar dışarı. doymak bilmeyen. başka bedenler arar, kendini dinletecek.
siz istediğiniz kadar 'aldatmazsam aldatmaz' deyin. istediğiniz kadar sevdiğinizi daha önemlisi sevildiğinizi sanın. hakikak değişmeyecek, kafanızda bir çıkıntı fark edeceksiniz. o zaman beni hatırlarsınız belki.