bir tanesi demişti ki bana;
- çık! çık git hayatımdan.
- hiç girmediğimi gördüğüm bir şeyden nasıl çıkayım ki dedim.
- sustu.
ben zaten gitmiştim. bilmemişti.
konu öyle uzun bir süre devam eden yaşanmışlıkların ardından telefonda konuşmak gibi bir korkaklıkla
bitmişti.
neden cesur olmadın be kadın?
olsaydın, sakince gitmezdim ben de.
seni seviyorum belki ama seni eşim olabilecek biri olarak görmüyorum sen benim hayat arkadaşım olamazsın. sevgi elbet bir gün geçer unuturum bu senin kafanı karıştırmasın. kelimesi kelimesine hatırlıyormuşum şu an bunu farkettim.
ayrilan sevgiliye genel itibariyle kötü söz söylemek karaktersizliktir, yasanmis güzel seyler hatrina yapilmamasi gerekir.
lakin gel gör ki, insanlar oldukca nankör olduklarindan dolayi, böyle kötü sözler sık sık olmaktadir.
bunun disinda karsi tarafin canini cok acitir.
bunlardan bazilari söyle olabilir:
seni hic sevmedim, senle sadece gönül eglendirdim.
keske seni tanimasaydim, harcadigim zamana aciyorum.
seni sevdigime inandigin icin büyük bir aptalmissin ayrica cok safmissin.
gibi igrenc sözler iste.
