en acısı da haftalarca, aylarca takıntı halinde dinlenen bu parçanın büyüsünü bir anda yitirmesidir.
''bence şimdi sen de herkes gibisin.'' falan filan.
Etrafınızdaki insanları sinir krizine sokmanıza sebep olacak takıntıdır.
Günde 100 kere falan aynı şarkıyı dinlediğim için oda arkadaşım beni pencereden atacak neredeyse.
insanoğlunun açgözlülüğüne örnektir. o şarkıyı zamana yayarak dinleyip, alacağı hazzı uzatmak varken, bir an önce o hazzı yaşayıp bitirmek ister. doyumsuzdur. bu içgüdü, bugünkü tüketim ve pop kültürünün temel çıkış noktasıdır.
