acaba insan kendi içine düşebilir mi? ruhun kapısı kendi gözleri olabilir mi?
ardından gözü kırpmadan dayanılabildiği kadar kendi gözünün içine bakmak.
hangi aynaya baktığıma bağlı.
evdeki aynaya bakarken: "Allah'ım ne güzel yaratmışsın."
dışarda herhangi bir aynaya bakarken: "Benden çirkini yok."
bu durum psikolojik olsa gerek. öyle ki çoğu zaman dışarda aynaya bakmam. özgüven eksikliğine neden oluyor sonuçta, evde özgüveni depolar öyle çıkarım.
evdeki aynaysa, ulan çok da güzelim ama, niye böyle oldu ki, allah allah, ama maşallah ya güzelliğe bak.
dışardaki aynalardaysa genelde, tipe bak tipe, bence sen sokağa bile çıkma bu tiple, insan biraz utanır bu çirkinlikten. tüü pis çirkin.
