bilemesede, göremesede, kendisini cok yakisikli 'hissetmesi' sonucu bi havalarda olup, gördukten sonra kendisini bi halta 'benzetememesi' sonucunda kucuk emrah moduna dönmesi durumudur.*
hangimiz yapariz ki kötu tahmini? hic diyen olur mu acaba; "kesin cirkinim, tipsizin biriyim."
insanı dış görünüşü ile yargıyalan kişilerin halet-i ruhiyesidir. çünkü bir insan nasıl görünüyorsa öyle değildir nasıl düşünüyorsa öyledir. mesela ben bir ayna olmadan nasıl olduğumu çok iyi bilmekteyim. yüzümü göremiyorum ama ne düşündüğümü bilebiliyorum. bunu bilmek de benim neye benzediğimi bilmemi sağlar.
sırlı cam icat olmadan evvel insanlar tunçtan yapılmış aynalara bakarlardı. bu belki önermeyi yanlışlar gibi görünse de tunç aynanın da bir ayna olması vesilesiyle tekrar selahiyetine kavuşan bir önerme olmuştur.
-abi senin kaşın şöyle gözün şöyle...peki,ben neye benziyorum?
-kusura bakma ama götüme benziyorsun
-abi nasıl götüne benzerim ya,götünü göremiyorsun ki
-lafın gelişi söyledim bende ama eğer aynayı bulursak bu söz bir gün işe yarayabilir...
